Ευχαριστώ!!!

Τόσο καιρό γυρνούσα μόνη μου στις θάλασσες του κόσμου...

Ώσπου μια μέρα έπεσε στα χέρια μου ένας χάρτης.

Ακολούθησα τα βήματα κι έφτασα σε ένα καράβι.

Ήταν το πειρατικό του Καπετάν Θαλασσοκράτορ...

Εκεί γνώρισα πειρατές και πειρατίνες που ανοίξανε την αγκαλιά τους
και με αγκάλιασαν...

Κι θέλοντας να μπω στη μεγάλη αυτή οικογένεια
έγινα κι εγώ πειρατίνα...

Δίνοντας όρκο πως θα είμαι εκεί σε κάθε μάχη...

Μου λείπετε...

Συγνώμη!

Συγνώμη ψυχούλα μου... Συγνώμη που είμαι αχάριστη. Ξέρω πως έπρεπε να φύγεις. Συγνώμη που δεν είμαι τόσο δυνατή και κλαίω. Συγνώμη που δε σκέφτηκα πόσο εσύ υπέφερες παρά μόνο πόσο θα υποφέρω εγώ... Συγχώρα με κοριτσάκι μου!

Είχες πει δε θα με άφηνες. Είχες πει θα ήσουν εδώ να με καμαρώσεις νυφούλα. Ξέρω πως πάλευες γι' αυτό. Μου λείπεις ακόμα δεν έφυγες και είμαι τόσο εγωίστρια που σκέφτομαι μόνο το πόσο πονάω κι όχι το ότι ησύχασες. Συγχώρα με σε παρακαλώ. Ψυχούλα μου γλυκιά, κοριτσάκι μου, πόσο σ' αγαπάω...

Ευχαριστώ που έγινες όλα όσα ήσουν, είσαι και θα είσαι ΠΆΝΤΑ για μένα. Είμαι πολύ τυχερή που είχα στη ζωή μου έναν άνθρωπο σαν εσένα. Ευχαριστώ για την αγάπη που μου έδωσες, για τα παιχνίδια που κάναμε, για τα χατίρια που ποτέ δε μου χάλασες. Τι κι αν δεν ήσουν στους τίτλους; Πάντα θα είσαι η ΜΟΝΑΚΡΙΒΗ ΜΟΥ... Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ...

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!! Σ' ΑΓΑΠΑΩ!!!

Α.Γ.Selena

Καρδιά από ρουμπίνι

Ξέρω να λέω σ' αγαπώ,
δεν ξέρω ν' αγαπάω.
Άραγε τι την έκανα
τη ρουμπινένια σου καρδιά;

Έπαιξα με τον έρωτα,
δεν ήξερα να παίζω καν.
Άραγε τι την έκανα
τη ρουμπινένια σου καρδιά;

Σπασμένο τζάμι της βιτρίνας
και μαγαζί κλειστό.
Σκισμένο το βελούδο
και τα κοσμήματα αρπαγμένα!

Σε θέλησα για μένα,
σε θέλησα δική μου.
Έπαιξα με τον έρωτα
κι έκλεψα στο παιχνίδι!

Τη ρουμπινένια σου καρδιά
άραγε τι την έκανα;
Τώρα είναι αργά πολύ αργά,
όλα τα ρήμαξα,όλα!

Ούτε να ξεπουλήσω δε μπορώ
την ρουμπινένια σου καρδιά.
Για την κλεμμένη αγάπη,
που να βρεις κλεπταποδόχο;

Ζακ Πρεβέρ

Σαν να μην υπήρξαμε ποτέ!!!

Καθησμένη στο μωβ μου δωμάτιο απλά περιμένω...

Πάρε ένα κογχύλι απ'το Αιγαίο...

Θάλασσα μάνα...

Την επισκεύτηκα χτες. Νομίζω πως χάρηκε που με είδε. Κουνούσε τα στολίδια της πέρα-δώθε, κι ένιωθα πως με χαιρετούσε χαμογελώντας. Κατάλαβε πως θα πήγαινα να την συναντήσω κι έστρωσε στο δρόμο το δικό της χαλί. Κι όταν έφτασα δίπλα της με χάιδεψε στο πρόσωπο με ένα χάδι αλλιώτικο,που μόνο εκείνη ξέρει να δίνει. Ξεκίνησε το χορό θέλοντας να με πάρει κοντά της κι εγώ πόσο ήθελα να πάω. Είχε βάλει τα καλά της, τα αστραφτερά της και με φώναζε. Δε μπόρεσα να αντισταθώ στο κάλεσμα της. Πήγα κοντά της! Δίπλα της! Ήξερα πως θα' ρθει η ώρα για να φύγω μα μου αρκούσε μόνο να την δω μια στιγμή. Έφυγα! Μα της άφησα το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσα, ότι πιο πολύτιμο έχω να δώσω... Της άφησα την καρδιά μου. Α.Γ.Selena

Θαλασσοκράτορα ήσουν κι εσύ εκεί... Σε είδα!