Σιωπηλά...

περνάω και σας βλέπω κάπου κάπου. Να ξέρω μόνο ότι είστε καλά!!!
Η αλήθεια είναι ότι μου λείψατε πολύ όμως συνειδητά επέλεξα να απέχω για λίγο καιρό από την μπλογκοπαρέα. Αφού όμως σήμερα μπήκα στη διαδικασία να γράψω λίγα πράγματα λέω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου...

Βρίσκομαι σε μια φάση στη ζωή μου που από τη μια μεριά νιώθω τόσο χαρούμενη κι ευτυχισμένη κι από την άλλη βιώνω την απόλυτη απογοήτευση κι αυτό με γεμίζει θλίψη.
Φαντάζομαι όλοι θα έχετε περάσει κάτι παρόμοιο...

Υπάρχει κάποιο άτομο στη ζωή μου που με κάνει και χαμογελάω! Δεν σκέφτομαι τίποτα κι ακόμα κι όταν σκέφτομαι, ακόμα κι όταν συζητάμε για τα δύσκολα, τα άσχημα, με κάνει να τα βλέπω όλα αισιόδοξα!!!
Όταν όμως δεν είναι δίπλα μου οι σκέψεις παίρνουν άλλη διάσταση και έρχομαι αντιμέτωπη με την άσχημη πραγματικότητα. Η απογοήτευση κι ο πανικός για το αύριο με κυριεύουν. Δεν βλέπω πουθενά φως. Δεν βλέπω μέλλον. Η ζωή μου και πιθανών και των περισσοτέρων είναι στάσιμη, ανούσια, άγευστη και άχρωμη...

Αγαπάω την Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα τη Θεσσαλονίκη τόσο που ποτέ δε θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου καν σε άλλη πόλη πόσο μάλλον σε άλλη χώρα. Όμως δε βλέπω να υπάρχει χώρος για μένα. Βρήκα έναν άνθρωπο που με κάνει να ονειρεύομαι τη ζωή μαζί του όμως εδώ δε μου δίνετε καν η προοπτική κάποια στιγμή να γίνουν πραγματικότητα αυτά τα όνειρα.

Ποτέ δε ζήτησα πολλά... Με μάθανε πάντα να αρκούμαι στα λίγα και ουσιαστικά, όμως εδώ ούτε αυτά δε μπορώ να έχω. Και η σκέψη της φυγής έρχεται όλο και πιο κοντά στο να γίνει πραγματικότητα. Κι όσο αυτή πλησιάζει τόσο με πνίγει και τόσο το παράπονο και η αγανάκτηση γεμίζουν την καρδιά μου.

Τι θα κάνουμε? Πως? Τι θα γίνει? Αναπάντητα ερωτηματικά γυρνάνε σαν εφιάλτης στο κεφάλι μου τόσο γρήγορα που κάθε μέρα με πιάνει πονοκέφαλος κι αυτή η εικόνα της φυγής όλο και πλησιάζει, όλο και μεγαλώνει!

Μακάρι να σταματούσα να σκέφτομαι...

Δε θέλω να κλείσω έτσι. Δε θέλω να σας αφήσω με αυτή την πικρή γεύση γι' αυτό θα ανασκουμπώσω την άλλη μου πλευρά, εκείνη την αισιόδοξη, την ερωτευμένη και θα σας χαιρετήσω με ένα τραγούδι που αφιερώνω στην αγάπη μου...

Another rainy morning
People rushing by
My head is still in the clouds
I dream with open eyes
Suddenly out of nowhere
She came into my life
Like we know each other
For quite a while

In the sound of silence
Time is standing still
There's some kind of bond between us
That's givin' me the chill
Do you really wonder
That we can burn the sky
It's written a thousand years ago
In the book of life

Are you the one that God had made for me
Are you the one who's always in my dreams
The one who keeps me goin'
When I can't go on
The one that I've been waiting for
For so long

Oh, yeah

Suddenly out of nowhere
She came into my life

Are you the one that God had made for me
Are you the one who's always in my dreams

Are you the one that God had made for me
Are you the one who's mine eternally
The one who keeps me dreamin'
When I'm sad and tired
Who gives my life a meaning
Till the day I die

Are you the one
Are you the one

Υ.Σ.: Να είστε καλά πάντα και να προσέχετε!!! Φιλιά πολλά!!!