Blogger Widgets
topbella

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Μα είσαι ακόμα εδώ...

Πριν μερικά χρόνια άκουσα για πρώτη φορά αυτό το τραγούδι.

Δεν είχα βιώσει ποτέ τον πόνο αυτό.
Τον ένιωσα όμως μαζεμένο πρόσφατα σε όλο του το μεγαλείο,
σε κάθε του μορφή και ένταση...

Πάντα το αφιέρωνα στη μαμά μου απλά και μόνο
από φόβο μην χάσω εκείνη...
Τώρα το αφιερώνω σε ΕΚΕΙΝΟΥΣ με το φόβο
μήπως δεχτώ ότι τους έχασα...

Α.Γ.Selena

6 καρδιες αγγιξα ❤:

Margo είπε...

Σελενάκι μου τίποτε δε χάνεται, όσοι άνθρωποι περνούν από τη ζωή μας αφήνουν κι από κάτι.. αυτό το κάτι δε ξεχνιέται ποτέ και γίνεται εφόδιο για αυτούς που θα έρθουν.
Φιλάκια πολλά:)

A.G.Selena είπε...

Margo μου

έτσι είναι.Το ξέρω...
Ευχαριστώ που πέρασες.
φιλάκια

logia είπε...

του έχασες;
έφυγαν;
από πού;
από την ύλη;
μπορεί...
από την ψυχή όμως,
ΟΧΙ
όσοι "φεύγουν" κι ήταν περαστικοί απ' τη ζωή μας σπόρο αφήνουν μέσα μας, λουλούδι γίνεται,
που δεν θα μαραίνεται ποτέ...

A.G.Selena είπε...

logia μου

συμφωνώ μα είμαι απλά ένας αδύναμος άνθρωπος κι έχω πολύ ανάγκη από την υλική παρουσία...
Όταν αυτή χάνεται η απώλεια με πονάει...

Τα λουλούδια τους είναι ανθησμένα πάντως τα φροντίζω όσο μπορώ...

Φιλιά πολλά

Fidget Rainbowweb είπε...

Βολτάρω για ώρα στα σοκάκια των μοναξιών σου και συνάντησα πολλά θαυμαστά...
Έχουν πολύ τρυφεράδα οι αναρτήσεις σου!
Χαίρομαι που βρέθηκα εδώ!

A.G.Selena είπε...

Fidget Rainbowweb

Χαίρομαι που βρέθηκες εδώ :) !
Ελπίζω να περνάς συχνά και μακάρι πάντα να βρίσκεις κάτι εδώ :)

Ευχαριστώ πολύ...
Θα τα λέμε :)

Η Φωτό Μου
A.G.Selena
Κάθε φορά που ένα παιδί λέει ότι δεν πιστεύει στις νεράιδες, κάπου κάποια νεράιδα πεθαίνει. James Barrie
Προβολή πλήρους προφίλ