Blogger Widgets
topbella

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Ψέματα...

 Οι κύκνοι ζευγαρώνουν με έναν σύντροφο ισόβια.

Ψέματα είπε η καρδιά...
Τάχα πως είσαι μόνο αγάπη...

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Το κύκνιο άσμα των παιδικών χρόνων... ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!

Αφιερωμένο σε αυτούς που γεννήθηκαν από το 80-89!

Σήμερα θα σας απασχολήσω με ένα διαφορετικό άρθρο. Ίσως μερικοί έχετε μπερδευτεί διαβάζοντας τον τίτλο και βλέποντας την... εικόνα. Έτσι, λοιπόν, εξηγώ. Το άρθρο είναι αφιερωμένο όπως γράφει ο τίτλος σε αυτούς που γεννήθηκαν την δεκαετία του '80 για τον λόγο ότι θα θυμούνται διάφορα πράγματα της δεκαετίας του '90, ενώ ήταν ακόμα σε παιδική ηλικία ή τουλάχιστον τότε ήταν κάτω από 18 χρονών.
Γιατί έχει σημασία η ηλικία; Θα καταλάβετε τώρα...
Η δεκαετία του '90, λοιπόν, ήταν ωραία για αυτήν την ομάδα ανθρώπων διότι:
*Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε τα ομαδικά παιχνίδια Κρυφτό, Κυνηγητό, Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α. ...
*Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy Candy και όχι Pokemon, Digimon και Yu Gi Oh...
*Παίζαμε με Playmobil και LEGO και όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί...
*Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ.
*Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του κουτιού τα παραμύθια...
*Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτι στα σπίτια μας και δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο...
*Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία, αλλά την ανακαλύψαμε σε μία καλύτερη ηλικία - χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας από την καθημερινότητα...
*Τις πρώτες πορνοταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του Μπαμπά, όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρομίζουν την ψυχή τους...
*Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας έφαγαν τα SMS...
*Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες...
*Τρώγαμε Κουκουρούκου και Σοκοφρέτες...
*Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες...
*Τρώγαμε τη Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo πριν τις καταργήσουν...
*Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό...
*Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito, Space και Cuervo...
*Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με τη Βούλα Πατουλίδου και τον Πύρρο Δήμα...
*Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ... από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...
*Ξέραμε μόνο την Μπαλαρίνα και τον Μύλο στα Λούνα Παρκ και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G...
*Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες και νιώθαμε ευτυχισμένοι... Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες όπως τώρα που αν πάρουμε 20 ευρώ κοιτάζουμε με μισό μάτι...
*Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι.... το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε με τους φίλους μας...
*Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment σε Hi5/Facebook...
*Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο και δεν κινδυνεύαμε τόσο...
*Βλέπαμε τα Νιντζάκια σε βιντεοκασέτες.
*Θυμάστε τους Ευχούλιδες;
*Χάρρυ Κλυν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι....
*Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα, 'Αλλα Κόλπα (Ά ρε Βλάσση)...
*Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1....
*Ghostbusters- Karate Kid - ET - Home Alone - Γκούνις - Σεξογήινη (Ποιος δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ;
*Carousel και Disney club στο Mega...
*Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα
*Βλέπαμε Transformers - GI Jo - Rambo - Αστυνόμο Σαΐνη
*Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς και το Baywatch, καθώς και τον Ιππότη της Ασφάλτου...
*Τραγουδήσαμε "Το νου σου κύριε οδηγέ" και χορέψαμε λαμπάντα...
*Πηγαίναμε στα "Ηλεκτρονικά" και παίζαμε Super Mario, Sonic, Mortal Compact, Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arkanoid, Top Gun και στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα...
*Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι όπως τώρα... Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...
*Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyote με τον Bippp Bippp...
*Θυμάστε τα καραμελάκια που όταν τα έβαζες στο στόμα ανατινάσσονταν; Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ και τα τσιγάρα του Αστερίξ;
*Τρώγαμε Smarties...
*Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια....
*Πατούσαμε τα κουτάκια από τα αναψυκτικά και περπατούσαμε σαν να ήταν τακούνια...
*Παίζαμε με την Τσουλήθρα με τα πιγκουινάκια και με τα όπλα και τις μπάλες NERF...
*Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα μπουγέλα γενικά στα σχολεία...
*Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας...
*Διαβάζαμε Ποπάυ...
*Πίναμε Carnation και Dolca...
*Ντυνόμασταν Νίτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης...
*Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια...
*Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες...
*Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε στα WEB και στα InSpot...
*Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι...
*Βλέπαμε Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...
*Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες με τον Μουστάκα, τον Τσάκωνα, τον Ταμτάκο και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη, Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...
*Παίζαμε ακόμα με μπίλιες...
*Παίζαμε με τα ΥΠΕΡΑΤΟΥ καρτελάκια... αυτοκίνητα-πλοία-αεροπλάνα
*Παίρναμε τα φακελάκια με τις φάρσες, μελανό μάτι, σκουλήκια στο νερό, τρύπιο δάχτυλο και άλλα πολλά...
*Είχαμε τις χλαπάτσες...
*Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου και τα βουτούσαμε στο γάλα...
*Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spide rman - Dragonball...
*To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari και ακολούθησαν NES, Super Nintendo, Mega Drive...
*Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία...
*Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν...
*Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε...
*Τρώγαμε Φουντούνια- Δρακουλίνια- Πακοτίνια και Λόττο...
*Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς, αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν...
*Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε άλλο ένα και το χάναμε και αυτό...
*Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες...
*Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει με τις τσάντες PAXOS...και ξερός...
*Παίζαμε με στρατιωτάκια και τους αλεξιπτωτιστές με το πλαστικό αλεξίπτωτο...
*Παίζαμε με τα πλαστικά βατραχάκια που έκαναν τον μυστήριο ήχο...
*Βλέπαμε Μάπετ Σόου...
*Το μπισκότο Choco bloom...
*Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα...
*Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα...
*Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ...
*Τρώγαμε Lila Pause και Milka...
*Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO, Caotonic και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick...
*Το πρώτο μας φιλί δινόταν με ακούμπισμα των χειλιών και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο...
*Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και Άμποτ και Κοστέλλο...
*Τρώγαμε γλειφιτζούρια Chupa Chups και Boomer...
*Μαζεύαμε καπάκια από αναψυκτικά στα ταβερνάκια που πηγαίναμε με τους γονείς, ενώ τώρα μαζεύουν τις μπίλιες από τα μπουκάλια που ανοίγουν...
*Πιάναμε τα καλαμάκια και βάζοντάς τα κάτω από τη μασχάλη, κάναμε τεχνητά Αέρια...
*Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια και Κωνσταντίνα...
*Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...
*Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών...
*Βρέχαμε χαρτοπετσέτες και τις πετούσαμε σε ακαθόριστες πορείες και όποιον έβρισκε...
*Παίζαμε με νεροπίστολα...
*Βλέπαμε τους Αστρομαχητές να κυνηγούν τα Γκάγκς...
*Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα, πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ...
*Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT(που το λέγαμε πάντα λαβάς τυρί)...
*Διαβάζαμε Αλμανάκο και Σαΐνια...
*Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες Σοκό - Μπανά - Μπισκό...
*Βάζαμε κολόνια Μυρτώ...
*Λουζόμασταν με Johnson's όχι πια δάκρυα και βάζαμε τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγή...
*Τρώγαμε Καραμπόλα, αλλά ανοίγαμε το δωράκι πριν φάμε το παγωτό...
*Μασούσαμε τσίχλες STIMOROL και Brooklyn...
*Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου και όχι τις τωρινές κόπιες τους, που μας βασανίζουν ανελέητα...
*Παίζαμε τα επιτραπέζια της ΜΒ, όπως ΗΟΤEL, Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι...
*Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη...
*Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες, και όμως είμαστε εδώ....Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρομούσεεε...
*Είδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά και λατρέψαμε τα Cheerios από την σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο...
*Τρώγαμε μπισκότα Rondo...και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή τη βανίλια και μετά το μπισκότο...
*Βλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό... Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα Ντου του Φρεντ από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από τη Βίλμα...
*Βλέπαμε τη σειρά με το ανθρώπινο σώμα και το πως λειτουργεί ο οργανισμός...
*Τα κοριτσάκια έπαιρναν Αλληλογραφίες με άρωμα και έτρωγαν γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας... για τώρα ας μη πω καλύτερα...
*Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten και τα Ρώσικα παραμύθια με τη μυστήρια μουσική στην ΕΡΤ...
* Τα καραμελάκια TIC-TAC...
*Τραγουδούσαμε το Μ' αρέσει να μη λέω πολλά και το Λιωμένο Παγωτό (που κολλούσε πάντα στο χέρι)...
*Βλέπαμε Sport Billy και ΗΕ-ΜΑΝ...
*Βλέπαμε το Legends of the Hidden Temple με τις ομάδες των παιδιών...που έμπαιναν στο ναό...
*Κλέβαμε από το πορτοφόλι της μαμάς και όχι του γείτονα...
*Το σεξ ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...
*Κάθε βράδυ λέγαμε "Καληνύχτα" ένας, ένας και αν δεν τελειώναμε, δεν κοιμόμασταν...
*Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ και το κανονίζαμε από την Κυριακή...
*Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...
*Αγοράζαμε καινούρια τετράδια και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό...
*Παίζαμε με πλαστελίνες και PLAY DOH...
*Όταν βλέπαμε προφυλακτικά και τράπουλες με τσόντες, κοκκινίζαμε...
*Θεωρούσαμε πορνό τη "Γαλάζια Λίμνη"...
*Παίρναμε κιμωλίες από τον πίνακα του σχολείου... και λερώναμε ο ένας τον άλλο...
*Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα...
*Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα παιδιά...ενώ τώρααα...
*Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε...
*Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες και έφτιαχναν πίτες, ενώ τώρα τις πετυχαίνεις στο ΖΑΡΑ και στα ΛΑΚ...
*Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν από νωρίς για να προλάβουμε τα "παιδικά"....
*Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια και κούκλες τα κορίτσια...ενώ τώρα ζητούν το νέο Grand Theft Auto για το PSP...
*Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα VISTA...
*Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες...
*Τα τρελομπαλάκια τα οποία τα πετούσαμε και τα βρίσκαμε ένα τετράγωνο πιο κάτω...
*Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο και τρώγαμε ό,τι παραδοσιακό υπήρχε...
*Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ...
*Την πίτσα που την τρώγαμε σπάνια και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία...
*Παίζαμε με τα αυτοκινητάκια που για να μετακινηθούν τους βάζαμε ένα κέρμα...
*Θυμάστε τα VIEWMASTER;

Αυτά λοιπόν...
Ναι το δέχομαι ότι μερικά από αυτά ήταν και στη δεκαετία του '80, αλλά δυστυχώς εγώ δεν έζησα το '80, αλλά τα θυμάμαι σχεδόν όλα από τη δεκαετία του '90! Υπάρχει και ένα γκρουπ στο Facebook, από το οποίο δανείστηκα αυτές τις πληροφορίες.



~Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το μπλογκ Μαϊντανοί, σίγουρα όμως θα μπορούσα να το έχω γράψει κι εγώ όπως και όσοι είχαμε την τύχη να ζήσουμε εκείνα τα χρόνια!!! Ανεπανάληπτα, Ανεκτίμητα και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ύπαρξης αυτού που λέμε παιδικότητα!!!~

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Η μαγεία της πένας!!!



"Μου αρέσει η ιδέα του μελανιού που ρέει από το χέρι μου και γεμίζει το χαρτί. Υπάρχει κάτι οικείο σ' αυτό." - Tom Robbins

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

...

Σ' αυτή την κωλοζωή άμα δεν έχεις γνωριμίες τίποτα δεν κάνεις...

Κυριακή, 4 Νοεμβρίου 09:03

Διόρθωση!!!

Σ' αυτή την κωλοχώρα άμα δεν έχεις γνωριμίες τίποτα δεν κάνεις...

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Βραβειάκι!!!

Καιρό είχα να δω ανταλλαγές βραβείων και πόσο μάλλον να πάρω κι εγώ ένα :) Τώρα που το σκέφτομαι απορώ γιατί τα κόψαμε? Αν το καλοσκεφτείτε, μας κοινωνικοποιούσαν πιο πολύ!

Λοιπόν εγώ το βραβειάκι μου το πήρα χτες από τον φίλο μου τον Σκρουτζάκο και βάση κανόνα πρέπει αρχικά να απαντήσω σε κάποιες ερωτήσεις κι έπειτα με την σειρά μου να το δώσω στους φίλους μου :)

Ερωτήσεις:
1)Ποια η αγαπημένη σου ράτσα σκύλου;
2)Σε ποιο ζώο έχεις ιδιαίτερη αδυναμία;
3)Έχεις κατοικίδια και αν ναι τι ζωάκια είναι;
4)Εσύ πως περνάς τα απογεύματά σου με τους καλύτερους φίλους σου;

Απαντήσεις:
1) Αγαπημένη ράτσα σκύλου είναι το λυκόσκυλο αλλά έχω και πολλές ακόμα που αγαπώ όπως για παράδειγμα το παρεξηγημένο ροντβάιλερ και το γλυκύτατο κανίς!
2) Αγαπάω σχεδόν όλα τα ζώα ή καλύτερα τα σέβομαι, όμως πιο πολύ από όλα αγαπάω τα άλογα και τα δελφίνια!!!
3) Κατοικίδια είχα από μικρή και σχεδόν πάντοτε ήταν σκυλιά όπως τώρα που έχω ένα κανίς-τερριέ πολλοί από εσάς όμως θα θυμάστε το προβατάκι μου ε? :)
4) Η αλήθεια είναι πως την τελευταία φορά που ασχολήθηκα ουσιαστικά με ζωάκι ήταν με το προβατάκι μου... Γενικότερα όμως πλέον αποφεύγω να δένομαι με τα ζώα γιατί με πονάει πολύ η απώλεια τους!
Τώρα με την σειρά μου θα πρέπει να το χαρίσω σε δέκα φίλους, πράγμα που δε μου πολύ αρέσει γιατί δε θέλω να "ξεχάσω" κάποιον! Γι' αυτό κι εγώ το χαρίζω σε ΟΛΟΥΣ σας με πολύ αγάπη!!! :) Kiss Kiss!!!

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Just Think About!!!

Maia Vidal – Alphabet Of My Phobias
 

I want to write a song about
the words I live without
The words I cannot say
In hopes they go away

I want to write a songabout
the words that I cut out
my verbal repertoire
voided now here they are

A as in abortion,
animal cruelty,
and B is for the bees
C is climate change,
D is doomsday,
E is earthquake
F my fear of flying,
G is global warming,
and H is Haiti
Ice caps melt
and Judgment Day

These are the words I had to erase
These are the things I won't have to face
Cause I live in a world of peace and harmony
I don't read the news so it doesn't touch me

K is for the killers,
L is for the liars,
Mama why'd you bring me here
Cause you knew about the Nukes,
and I'm sure you knew
about Over-Population
So maybe I should Quit,
cause I don't wanna Risk
Seeing this Transpire
Safe Under the ground,
I won't have to View
This World as it eΧpires,
Y and Z

These are the words I could not erase
These are the things I will have to face
Cause I live in a world of war and poverty
I don't read the news but it still touches me


And there's something kinda nice
About living in end times,
we don't believe in god
just turning out the lights

I could start smoking again
and it wouldn't even matter
cause the world won't be around
long enough for me to get cancer

I know this to be true,
but I don't see it as bad
think we had a good run
look at all the fun we had

and I live life every day,
and if these words are my last,
then I'll love it even more
cause I'll know it's all I had


Αυτοί δεν είναι λίγο πολύ οι φόβοι όλων μας; Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας θα πρέπει να παραδεχτούμε πως τις περισσότερες φορές κάνουμε σαν να μην υπάρχουν...
Οι λέξεις σβήνονται από το λεξιλόγιο μας λες και είναι τόσο απλό!!!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!!!

 "Mama why'd you bring me here???"


Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Άλλα ζω!!!



Άλλα ζω?!
Αλλά ζω?!
Αλλάζω?!

Μόνο εγώ?!
Κι εσύ?!
Και το πάντα?!

Μεγάλωσα!

Άλλα ζούμε?!
Αλλά ζούμε?!
Αλλάζουμε?!

Μόνο εμείς?!
Κι εσείς?!
Και τα όνειρα?!

Τρόμαξα!

                                              Α.Γ.Selena

Η μέρα αρχίζει και χάνεται τα μάτια κλείνουν βαριά. Μια ξένη πίκρα σ' αγάπησε, σε πονά.
Σ' ένα τραγούδι θα κρύβεσαι με ίδιους στίχους ξανά. Η νύχτα πάλι σε κέρδισε σε χαιρετά.
Αλλάζεις, αλλάζεις, αλλάζεις, αλλάζεις μέρα τη μέρα και με τρομάζεις.
Τις νύχτες κρύβεις την γύμνια σου σε ένα καθρέπτη μπροστά θες να κοιμήσεις τον φόβο σου, σε ξέρω καλά.


"Χτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνος μπρος, χρόνια μετά...
Η ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Τάχα η θελησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Αχ, πούσαι νιότη, που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!"
Βάρναλης Κώστας


Εδώ στου δρόμου τα μισά, έφτασε η ώρα να το πω άλλα είναι εκείνα που αγαπώ, γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα. Στ' αληθινά στα ψεύτικα το λέω και τ' ομολογώ. Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ μες στη ζωή πορεύτηκα. Όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν το κυνηγά, πάντα πάντα θα 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

I Want You!!!


Oh my baby baby I love you more than I can tell
I don't think I can live without you
And I know that I never will
Oh my baby baby I want you so it scares me to death
I can't say anymore than I love you
Everything else is a waste of breath
I want you
Youve had your fun you don't get well no more
I want you
Your fingernails go dragging down the wall
Be careful darling you might fall
I want you
I woke up and one of us was crying
I want you
You said young man I do believe you're dying
I want you
If you need a second opinion as you seem to do these days
You can look in my eyes and you can count the ways
I want you
Did you mean to tell me but seem to forget
I want you
Since when were you so generous and inarticulate
I want you
Its the stupid details that my heart is breaking for
Its the way your shoulders shake and what they're shaking for
Its knowing that he knows you now after only guessing
I want you
Its the thought of him undressing you or you undressing
I want you
He tossed some tatty compliment your way
I want you
And you were fool enough to love it when he said
I want you
I want you
The truth can't hurt you it's just like the dark
It scares you witless
But in time you see things clear and stark
I want you
Go on and hurt me then well let it drop
I want you
Im afraid I wont know where to stop
I want you
Im not ashamed to say I cried for you
I want you
I want to know the things you did that we do too
I want you
I want to hear he pleases you more than I do
I want you
I might as well be useless for all it means to you
I want you
Did you call his name out as he held you down
I want you
Oh no my darling not with that clown
I want you
Youve had your fun you don't get well no more
I want you
No-one who wants you could want you more
I want you
Every night when I go off to bed and when I wake up
I want you
I want you
Im going to say it once again til I instill it
I know Im going to feel this way until you kill it
I want you
I want you

Υ.Γ.: Την ταινία δε θα την συνιστούσα! Είναι αρκετά, χμμμ ας το πω περίεργη-αρρωστημένη, και με την έλλειψη ελληνικών υποτίτλων αρκετά δυσνόητη!

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Χρέωσέ τα στη φωτιά!

 
Τον τελευταίο καιρό ακούω συχνά και τρομάζω
να λένε όλοι εδώ τριγύρω μου ότι ωριμάζω
κι ότι φιλιώνω μ' όλα αυτά που κι αυτοί αγαπάνε,
μ' όλα αυτά τα κοντινά και τα πικρά που συναντάνε
και μιλάνε , γερνάνε, πάνω σ' αυτά που περπατάνε, πετάνε
κι όλο ξεχνάνε, από το τίποτα ζητάνε,
και πάνε στα σίγουρα, όπως θέλει η εποχή,
εγώ όμως, πλάι μου σέρνω πορφυρένια ευχή.
Πάντα να στέκομαι μπροστά απ' τη σκιά μου
κι απ' τη φωτιά να ξεπηδάνε τα όνειρα τα μικρά μου
κοντά μου τα φέρνει ο χρόνος ψημένα
και ταμένα να 'ναι, με τη ζωή ερωτευμένα.
Σ' αυτό το κόσμο με τα χιλιαδυό μπαλώματα
όπου ανοίγουν οι ψυχές, κλείνουνε στόματα
και δε χορταίνει η αλήθεια ούτε παίρνει μυρωδιά,
στα κρυφά γεννάει το ψέμα και ούτε τσιμουδιά.
Γι' αυτό η ευχή μου ανασαίνει στου καιρού τα γυρίσματα
και δε μπορεί τα διαβολοσκορπίσματα,
έχει περίσσεμα ονείρατα πολλά
και χρέωσέ τα στη φωτιά.

Να και μια ευχή που χαράμι δε πήγε
κι αν δε γουστάρεις μάζεψέ τα και φύγε.
Αν περισσέψαν όνειρά μου σκιά μου,
χρέωσέ τα στη φωτιά δεν είναι δικά μου.

Είναι μια ευχή που έχει ρίζα σαν κι αυτή της πεθυμιάς,
γι' αυτό δε βιάζομαι καθόλου να τη ζήσω μονομιάς
γι' αυτό και δε της κάνω το τελευταίο σινιάλο,
το φυλάω για όταν θα πέσω σε κανάλι μεγάλο
ή για σπουδαία χαρά και πρωτοτόκια,
εκεί που λιώνουν στη φωτιά και τ' ατσάλινα ξόρκια
για εκεί μαζεύω στάλα- στάλα στης ζωής την καράφα
τις στιγμές μου, τη πιο μεγάλη μου γκάφα,
το χειρότερο στο διάβα μου βραχνά
που δε κόβεται γιατί ανταμώνω όλους αυτούς συχνά
που μου λένε ότι ωριμάζω και να συνεχίσω
μ' άλλα λόγια, μπρος γκρεμός, γκρεμός και πίσω.
Ονειρεύομαι, λοιπόν, με τη ψυχή στο στόμα
κι ίσως κάνουν πως δε καταλάβανε ακόμα,
όσοι έχουν πάρε- δώσε στα κρυφά με τη σκιά τους,
θα συναντήσουνε στο φως τα σχέδια τους.
Γεια χαρά τους – εγώ κυλάω σε πύρινη φλέβα
κι αν δε φοβάσαι τις φλόγες, έχει χώρο, ανέβα.
Στα όνειρα που περισσεύουν, ρίξε μια ματιά
και χρέωσέ τα στη φωτιά.

Sadahzinia

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Δείτε αν θέλετε!!!

Νεράιδες μέρος πρώτο - Η πιθανή προέλευση τους!!!

Ένας άνθρωπος που αγαπάει τα παραμύθια όσο εγώ, δε θα μπορούσε να μην αγαπάει και να μην πιστεύει στις νεράιδες και τα ξωτικά!!! Αυτά τα πλάσματα είναι μαγικά κι έτσι, άρρηκτα συνδεδεμένα με την μαγεία των παραμυθιών!!! Νεράιδες και ξωτικά, μάγισσες και δράκοι,  είναι σχεδόν πάντα βασικοί χαρακτήρες των παραμυθιών αλλά αν το καλοσκεφτούμε, και του λιλιπούτειου κόσμου μας, μέχρι να μας παρασύρει το αδίστακτο πέρασμα του χρόνου... Έτσι λοιπόν έκανα μια μικρή διαδικτυακή έρευνα, προσπαθώντας να συλλέξω όσα περισσότερα στοιχεία μπορώ γι’ αυτά τα πλάσματα που με συνεπαίρνουν τόσο!!!

Μπορώ να πω πως ήταν λίγο δύσκολο μιας και από την φύση τους αυτά τα όντα είναι πλασμένα για να διεγείρουν την φαντασία και να παίζουν με το μυαλό, γι’ αυτό και οι περισσότερες αναφορές στο διαδίκτυο είχαν πολλά στοιχεία που κατά τη γνώμη μου είναι αναληθεί, όπως π.χ. ότι έχουν πράσινα μαλλιά κτλ... Παρ’ όλα αυτά, προσπάθησα να βασιστώ στις αναφορές που είχαν σταθερές ρίζες και να τις διευρύνω!!! Αν τελικά τα κατάφερα θα το κρίνετε εσείς διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο! Αν όχι, τότε σκεφτείτε ότι διαβάσατε απλά άλλο ένα παραμύθι...

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Είμαι ακόμα εδώ!!!

Για εκείνους που ξέχασαν και γι' αυτούς που θυμούνται!!!
Για τους φίλους που έφυγαν και γι' αυτούς που θα 'ρθούνε!!!
Για αυτούς που μιλήσανε κι όσοι απλά προσπεράσαν!!!
Για τους λίγους που νοιάστηκαν και γι' αυτούς που γελάσαν!!!
Θέλησα να πω πως είμαι ακόμα εδώ!!!
Να πω το πόσο με λυπεί αυτή η βαθιά σιωπή!!!
Φιλιά στους λίγους και στους πολλούς!!!
Φιλιά σε εκείνους μα και σ' αυτούς!!!
Φταίω κι εγώ!!!

Μα είμαι ακόμα εδώ!!!

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Σ.Ο.Σ.!!!

Το Μαράκι μας σβήνει ρε παιδιά!!! Βοηθήστε σας παρακαλώ!!! Σας παρακαλώ!!!


Σήμερα έχω τα γενέθλια μου κι αν κάποιος νοιάζεται τον παρακαλώ να μου κάνει ένα δώρο!!! Να δωρίσει έστω κι ένα ευρώ για να βοηθήσει το Μαράκι!!! Θα μπορούσα να είμαι εγώ!!! Θα μπορούσε να είναι κάποιο δικό σας παιδί!!!

Για λεπτομέρειες πατήστε:

Κουράγιο κορίτσι μου!!! Η σκέψη και η αγάπη μου είναι μαζί σου!!!

Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

ΑΗΔΙΑΣΑ!!! ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ!!! ΑΠΕΛΠΙΣΤΗΚΑ!!!

Τέσσερα χρόνια τώρα και μόνο ο Θεός ξέρει πόσο έχω προσπαθήσει να μην πολιτικοποιήσω το μπλογκ μου!!! Πόσες φορές ήθελα να σχολιάσω τα δρώμενα!!! Πόσες φορές ήθελα να ουρλιάξω με αυτά που έβλεπα γύρω μου!!! Πόσα κείμενα έχω γράψει και παραμένουν σε μια άκρη ή σβήστηκαν μόνο και μόνο γιατί δεν ήθελα αυτός ο χώρος να μολυνθεί με τη βρωμιά τους!!!


Λοιπόν...

"ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΕΛΛΗΝΑ!!! ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΕΡΙΦΑΝΟΣ!!! ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΕΙΣΑΙ ΚΙ ΕΠΙΣΗΜΑ Ο ΞΕΦΤΙΛΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ!!!  

Ήταν η τελευταία μας ελπίδα να δείξουμε ότι είμαστε πρώτα από όλα άνθρωποι κι έτσι να αλλάξουμε τα πράγματα!!! Τελικά αποδείξαμε ακράδαντα πως είμαστε ζώα!!! ΖΩΑ!!! Χειρότεροι κι από πρόβατα!!! Δεν έχουμε καμία ελπίδα να ξανα γίνουμε άνθρωποι και καμία ελπίδα να αλλάξουμε τα πράγματα!!!

ΑΗΔΙΑΣΑ!!! 
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΑ!!! 
ΑΠΕΛΠΙΣΤΗΚΑ!!!" (Δημοσίευση μου στο φβ)

Ορίστε... 

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Το δαιμόνιο του Σωκράτη!

Πριν λίγες μέρες, κάνοντας έρευνα για ένα άρθρο που ετοιμάζω, βρέθηκα στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού Νέα Ακρόπολη και πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο "Το δαιμόνιο του Σωκράτη" το οποίο μου αποκάλυψε μία εντελώς άγνωστη πλευρά του μεγάλου αυτού φιλόσοφου!!!


Σας παραθέσω ένα απόσπασμα του άρθρου, με την έγκριση του περιοδικού!

 "...Το «δαιμόνιο» του Σωκράτη είναι το θέμα που θα μας απασχολήσει σε αυτό το άρθρο. Ένα αίνιγμα της αρχαιότητας, που συνSocratesυφαίνεται μαζί με την φιλοσοφία στη ζωή αυτού του παράξενου ανθρώπου, ο οποίος άσκησε τεράστια επίδραση στη φιλοσοφική σκέψη.

Η ζωή του Σωκράτη είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας όσο και ο τραγικός θάνατός του. Δεν απομακρύνθηκε ποτέ από την Αθήνα. Δεν θέλησε να απομακρυνθεί ούτε από τη φιλοσοφία και να αρνηθεί τα όσα δίδαξε. Έτσι ήπιε ήρεμα το κώνειο συζητώντας τις τελευταίες ώρες της ζωής του μαζί με τους μαθητές του για τη φύση και τον προορισμό της ανθρώπινης ψυχής στην πορεία της μετά το θάνατο. Με το θάνατό του επιβεβαίωσε τη φιλοσοφία του και φόρεσε το στεφάνι του μάρτυρα της «ελεύθερης σκέψης» (1).

Τι ήταν όμως το δαιμόνιο του Σωκράτη; Πώς μπορούμε να το προσεγγίσουμε; Και πώς συμβιβαζόταν η επίδρασή του στον Σωκράτη, αφού όπως είναι γνωστό ο φιλόσοφός μας ήταν και ένας δάσκαλος της διαλεκτικής και έψαχνε την αλήθεια με λογική, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος στο πασίγνωστο βιβλίο του περί του Σωκράτους Δαιμονίου;

Πάμπολλες είναι οι αναφορές στο δαιμόνιο του Σωκράτη. Ήδη έχουμε βάλει κάτω από τον τίτλο του άρθρου ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την Απολογία του Σωκράτους του Πλάτωνα. Απολογία ως γνωστόν έγραψε και ο Ξενοφώντας, ο οποίος αναφέρει επίσης το δαιμόνιο. Μάλιστα ενώ γενικά επικρατεί στους διάφορους συγγραφείς η πιο παραδεκτή αντίληψη ότι το Δαιμόνιο «απέτρεπε» το Σωκράτη από το να προβεί σε κάποια ενέργεια, κατά τον Ξενοφώντα, και τον προέτρεπε. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Απολογία του -επίσης κατά τον Ξενοφώντα- ο Σωκράτης εμφανίζεται να λέει στους δικαστές «εξαγγείλας εις πολλούς εκ των φίλων μου τας συμβουλάς του θεού, ουδέποτε απεδείχθην ψευδόμενος» (Ξενοφώντος Απολογία Σωκράτους ΙΙ,13)."

Διάλεξα την αρχή του άρθρου γιατί θα ήθελα πραγματικά να μπείτε στη διαδικασία να το διαβάσετε όλο! Είναι πολύ ενδιαφέρον!!!

Ευχαριστώ πολύ το περιοδικό Νέα Ακρόπολη!

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Καλό Πάσχα!!!


Σε όλους!!! Εύχομαι η Ανάσταση Του Κυρίου να σηματοδοτεί και την δική μας ανάσταση σε όποιον τομέα νιώθει ο καθένας μας πως την χρειάζεται!!! Υγεία,Αγάπη και Ευτυχία!!!

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Χειροποίητο Μαγνητάκι!!!

Το Δελφινάκι με προσκάλεσε λίγες μέρες πριν, να πάρω μέρος στον πολύ όμορφο και δημιουργικό διαγωνισμό της με θέμα το μωβ που είναι το αγαπημένο χρώμα και των δυο μας και τα δελφινάκια!!! Αυτές τις μέρες όμως είμαι λίγο πιεσμένη, έρχεται Πάσχα βλέπετε και οι δουλειές πρέπει να γίνουν, οπότε δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεση μου για να φτιάξω κάτι πολύπλοκο... Αρχικά σκέφτηκα να παρουσιάσω κάτι που ήδη έχω φτιάξει αλλά τελικά αποφάσισα να κάνω κάτι εύκολο, γρήγορο μα πάνω από όλα μέσα από την καρδιά μου!!! Με υλικά που όλοι έχουμε στο σπίτι μας!!!

Χρειάστηκα:
Μολύβι
Ψαλίδι
Χαρτόνι (διάλεξα μωβ, το μέγεθος δεν έχει σημασία ούτε το πάχος.)
Ύφασμα (είχα μωβ οργάντζα)
Βελόνα και κλωστή (επέλεξα μωβ)
Μαγνητάκι (από ένα χαλασμένο μαγνητικό σκάκι)
Κόλα (να μπορεί να κολλήσει ύφασμα)
--- Στο δικό μου σχέδιο χρειάστηκα κι ένα διαμαντάκι (από μια χαλασμένη ζώνη) ---

Έχουμε και λέμε!
Σχεδιάζουμε αυτό που θέλουμε πάνω στο χαρτόνι κι έπειτα το κόβουμε!!!

Κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση!!!

Παίρνουμε το ύφασμα και περνάμε από άκρη σε άκρη την κλωστή έτσι ώστε μετά να την μαζέψουμε και να κάνει σούρα τόση όσο είναι το κομμένο μας σχέδιο...

Κολλάμε το ύφασμα στη μία άκρη του χαρτονιού και σιγά σιγά προχωράμε προς την άλλη βάζοντας κόλλα και πιέζοντας το ύφασμα για να κολλήσει καλά! Προσοχή! Καλό είναι να φοράτε γάντια!!! Εγώ κόλλησα και τα χέρια μου :Ρ
Μόλις βεβαιωθούμε ότι στέγνωσε η κόλλα κόβουμε με το ψαλίδι το ύφασμα που περισσεύει σύμφωνα με το σχέδιο του χαρτονιού μας...
Όπως σας είπα εγώ χρειάστηκα και ένα διαμαντάκι οπότε φρόντισα αμέσως μετά να κολλήσω εκείνο.

Έπειτα γυρίζουμε στην πίσω πλευρά του χαρτονιού και στο κέντρο κολλάμε το μαγνητάκι...


ΕΤΟΙΜΟΟΟΟΟΟΟΟ!!! Αυτό είναι το δικό μας χειροποίητο μαγνητάκι!!! ΟΜΟΡΦΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ???

Μωβ Δελφινάκι!!!

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Τι κι αν...

Τι τέσσερα?
Τι τρία?
Τι χτες?
Τι σήμερα?


"Δεν έχεις φύγει
Είσαι στα μάτια μου το φως
Είσαι της νύχτας πυρετός
Και του τσιγάρου ο καπνός
Που με τυλίγει

Δεν έχεις φύγει
Χωρίς εσένα είμαι μισός
Κι αν η σιωπή είναι χρυσός
Όπως εγώ τώρα τη ζω
Τη ζούνε λίγοι

Είσαι ακόμα εδώ
Στ’ αξημέρωτα βράδια
Τη ζωή μου την άδεια
Δεν μπορώ να χαρώ

Στα κλειστά μου τα μάτια
Έχεις γίνει το δάκρυ
Που κυλάει καυτό
Είσαι ακόμα εδώ

Δεν έχεις φύγει
Είσαι στο σώμα μου φωτιά
Που ακόμα ζει χωρίς καρδιά
Είσαι στην πόρτα το κλειδί
Που δεν ανοίγει
______________Στ.Γονίδης"



Ξέρω ότι δε σας έχω συνηθίσει σε τέτοια άσματα αλλά δείτε κι αυτήν την πλευρά μου!!!

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Μίσος!!!

Εικόνα δανεισμένη από εδώ.

Μίσος / 2 = Μισός

Άνθρωπος;;;

Το μισό!

Διαιρεμένο στη μέση το όλον!!!

Δηλαδή χασούρα!!!

Εγώ μισώ ή μήπως εγώ μισό;;;

Μισό κιλό πατάτες παρακαλώ!


Μίση / 2 = Μισή

Καρδιά;;;

Διαιρεμένη στην μέση η αγάπη!!!

Δηλαδή μοναξιά!!!

Εγώ με μίση ή μήπως εγώ μισή;;;

Μισή φρατζόλα ψωμί!


Μπαααα!!!

Δεν υπάρχει στο λεξικό μου αυτή η λέξη!!!


ΑΓ.Selena

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Ελάτε να παίξουμε!!!

Δίπλα στήσαμε παιχνίδι!!!
Όποιοι επιθυμούν να ταξιδέψουν στον παραμυθόκοσμο
και να ξεχάσουν για λίγο την άχαρη πραγματικότητα,
είναι ευπρόσδεκτοι να έρθουν και να παίξουν μαζί μας!!!

Τα Παραμύθια Που Αγαπώ!!!

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Αν έχεις τύχει διάβαινε Νο2!!!

ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΙ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ???
ΠΟΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΒΡΙΖΩ ΚΑΙ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΩ???

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ... ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΤΑΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΨΟΦΑΜΕ ΣΑΝ ΤΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΑ!!!

ΚΑΙ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΓΜΜΝΗ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΠΟΤΕ!!!

ΚΑΙ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΡΜΑΛ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΖΩ ΤΟ PARANORMAL ACTIVITY!!!

ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΓΜΤ ΕΤΣΙ Ο ΔΙΑΣ!!!
ΑΠΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ!!!

ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΛΟΠΗ ΤΣΑΝΤΑΣ ΜΕΤΑ ΣΠΑΣΙΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΘΥΡΟΥ ΣΤΟ ΑΜΑΞΙ, ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΙ ΑΙ ΓΜ ΣΟΥ!!!

Σημείωση! Η τσάντα ήταν κρυμμένη και όχι σε εμφανές σημείο...

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Αν έχεις τύχη διάβαινε!!!

Μετά από δύο εξουθενωτικές μέρες στα Νοσοκομεία "αισίως" δηλώνω άρρωστη και διαλυμένη λες κι έφαγα ξύλο!!!

Την Τετάρτη που λέτε κι ενώ έχουμε κοιμηθεί μόλις 3 ώρες το βράδυ, σηκωνόμαστε το πρωί και πίνουμε το καφεδάκι μας κάνοντας πλάκα για μια εφαρμογή κινδύνου (βάζεις αριθμούς δικών σου ατόμων και σε περίπτωση ανάγκης πατάς ένα κουμπί και τους ειδοποιεί που βρίσκεσαι, μέσω δορυφόρου) που κατέβασε η αδερφή μου στο κινητό της, μέχρι να έρθει η ώρα να πάει στην δουλειά της (πρακτική κάνει)...

Έρχεται η ώρα να φύγει και αφού την πηγαίνει η μαμά μου μέχρι την στάση του λεωφορείου, επιστρέφει για να αρχίσουμε τη μέρα μας. Εκεί λοιπόν που είμαστε καλή χαρά χτυπάει το τηλέφωνο...

-Μαμά με χτύπησε αυτοκίνητο...
-Έλα ρε Φ. μη μου κάνεις τέτοιες πλάκες δεν είναι αστείο...
-Όχι ρε μαμά σοβαρά μιλάω!!!

Σου κόβονται ή όχι τα πόδια??? Τρέχα τώρα στο νοσοκομείο να δεις τι έπαθε, έχοντας βάλει ήδη με το νου σου τα χειρότερα γιατί τέτοια είναι η φύση της μάνας (και της αδερφής στην περίπτωσή μας)!!! Στάσου στις αίθουσες αναμονής άυπνη και όρθια ώρες ολόκληρες να βγουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων!!! Βγες και κάτσε να κάνεις τσιγάρο στο ψοφόκρυο γιατί τα νεύρα σου αλλιώς θα γίνουν ζαρτιέρες!!! Κλείσε τα αφτιά στο ανελέητο γουργουρητό της κοιλιάς σου και αντιστάσου σθεναρά στην πείνα!!! Και τέλος άκουγε με ψυχραιμία την κάθε μακακία που έχει να σου πει ο καθ' ένας ελπίζοντας πως η αγανάκτησή σου δε θα σε οδηγήσει στο σημείο να αρπάξεις κάποιον απ' το λαρύγγι!!!

Κάποιος, άθελα του (?) πέρασε με κόκκινο το φανάρι και την χτύπησε στην διάβαση πεζών... Δόξα το Θεό δεν έσπασε τίποτα!!! Ευτυχώς μετά από 23 ώρες στα νοσοκομεία όλα πήγαν καλά και την γλύτωσε με κακώσεις, διάσειση και ένα κενό μνήμης από το ατύχημα!!!

Χαλάλι η ταλαιπωρία και η κούραση!!! Χαλάλι και η πούντα που άρπαξα!!!

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Καλημέρα!!!

Ελπίζω να είστε πολύ καλά όλοι!!! Επιτέλους κατάφερα να μπω!!!
Θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη αν δεν έχω απαντήσει στα σχόλια κάποιων φίλων και να σας ενημερώσω ότι απουσιάζω από την παρέα απλά γιατί εδώ που βρίσκομαι δεν έχω ίντερνετ και κλέβω (ντροπή μου!!!) από έναν γείτονα με αποτέλεσμα να μη μπορώ να ανοίξω το μπλογκ για τεχνικούς λόγους...


"Να θυμηθώ να πω στο γείτονα να βάλει πάλι CONN X... Η νέα του σύνδεση δε με βολεύει καθόλου :Ρ" (μήνυμα στον τοίχο του φατσοβιβλίου μου)

Φιλιά πολλά σε όλους!!!

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Μια βόλτα μόνο για μας!!!

Αυτή η βόλτα είναι για δύο!!!
Πονάει που δεν είσαι εδώ να την κάνουμε παρέα...
Να με πιάσεις με το μπρίο και την τσαχπινιά σου και να με χορέψεις τραγουδώντας...
Να ξέρεις άραγε πόσο σ' αγαπώ???
Πόσο μου λείπεις???
Πόσο ανάγκη σε έχω???
Πόσο πολύ θέλω μια αγκαλιά σου???

Κλείνω τα μάτια και σε περιμένω!!!
Η βόλτα αυτή είναι μόνο δική μας!!!











(Τ' Αντώνη η βάρκα, τ' Αντώνη η βάρκα... Θυμάσαι?)

Μου λείπεις!!!

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Διαδικτυακά Πνευματικά Δικαιώματα...

Η τεχνολογία προοδεύει και το ίντερνετ βοηθάει στη γνώση, την επικοινωνία και την έκφραση. Πολλοί είναι οι άνθρωποι που γράφουν σκέψεις κι αισθήματα, έρευνες, κείμενα, ποιήματα και τέλος πάντων δικά τους πράγματα που θέλουν να μοιραστούν με τον κόσμο.

Από την μια αυτός είναι ένας άμεσος, εύκολος, γρήγορος και δωρεάν τρόπος που έχει μεγαλύτερη απήχηση στον κόσμο καθώς βλέπουμε ότι οι περισσότεροι πλέον προτιμούν να περνάνε τον χρόνο τους μπροστά σε έναν υπολογιστή από το να διαβάσουν ένα βιβλίο, μια εφημερίδα κ.α. (το γιατί είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα για μια άλλη ανάρτηση ίσως)...
Από την άλλη όμως, είναι ένας τρόπος που δεν προσφέρει καμία ασφάλεια στον πνευματικό δημιουργό όλων αυτών μιας και η αντιγραφή τους, η εκμετάλλευσή τους, η επιτηδευμένη και μη απόκρυψη της πηγής τους και η οικειοποίηση τους (θέλω να πιστεύω πως αυτό δεν γίνετε συχνά) μπορεί να γίνει με δύο απλά κλικ...

Τον τελευταίο καιρό λοιπόν, γίνετε λόγος για το τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να μπορούν οι διαδικτυακοί πνευματικοί δημιουργοί να διασφαλίσουν το έργο τους και πέφτοντας νωρίτερα σε μια τέτοια συζήτηση άδραξα της ευκαιρίας να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου...

Αρχικά να πω πως θεωρώ χαζό να αντιγράψει ή να προσπαθήσει να οικειοποιηθεί κάποιος σκέψεις και δημιουργίες άλλων γιατί αργά ή γρήγορα θα την πατήσει!!! Αυτός που αντιγράφει από τους άλλους το κάνει γιατί πολύ απλά εκείνος δεν έχει κάτι δικό του αξιόλογο να δείξει κι έτσι θα έρθει η στιγμή που θα αποδειχθεί πόσο κάλπικος είναι...

Ας περάσω όμως στο θέμα...

Προσωπικά έχω δύο μπλογκς εκ των οποίων το ένα βασίζετε σε ιστορίες και παραμύθια άλλων δημιουργών γνωστών και αγνώστων και το άλλο βασίζετε σε δικές μου σκέψεις, δημιουργίες ή όπως αλλιώς θέλετε... Έτσι μπορώ νομίζω να καταλάβω και τους μεν και τους δε γι' αυτό επέλεξα να ακολουθήσω την εξής τακτική και πιστεύω πως αν την ακολουθούσαμε όλοι τότε τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα και χωρίς άγχος!

Στο πρώτο μπλογκ που ανέφερα, διαλέγω να αναρτώ παραμύθια από βιβλία, τα οποία είναι ήδη κατοχυρωμένα και φυσικά αναφέρω πάντα τον συγγραφέα-δημιουργό τους (σε εξαιρετικές περιπτώσεις που μπορεί να μην γνωρίζω δηλώνω πως το κείμενο δεν είναι δικό μου). Αποφεύγω με κάθε τρόπο να αντιγράψω παραμύθια άλλων διαδικτυακών δημιουργών πρώτα από όλα γιατί τα έχουν ήδη δημοσιευμένα στο διαδίκτυο οπότε δεν υπάρχει λόγος. Αν πάλι θέλω τόσο πολύ να τα αναδημοσιεύσω, ή ζητάω την άδεια του δημιουργού και αν μου την δώσει το αντιγράφω αναφέροντας πάντα την πηγή ή βάζω το λινκ που οδηγεί στη σελίδα του. Είναι τόσο απλό άλλωστε!!!

Στο δεύτερο μπλογκ μου το οποίο βασίζετε όπως είπα σε δικές μου σκέψεις και δημιουργίες (ότι κι αν είναι αυτές), ακολουθώ την ίδια ακριβώς τακτική που ανέφερα προηγουμένως όταν πρόκειται για κάτι που δεν είναι δικό μου (αν και γενικότερα εδώ αποφεύγω να αντιγράφω). Για αυτά όμως που είναι δημιουργήματά μου δε μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο από το να αναφέρω πως είναι δικά μου (ελπίζοντας πως όποιος τα αντιγράψει θα το σεβαστεί), να "κλειδώσω" το δεξί κλικ πράγμα που δεν προσφέρει ασφάλεια απλά κάνει λίγο πιο "δύσκολή" την αντιγραφή (και φυσικά πιο γαϊδουρινή μιας και όταν κάποιος βλέπει πως προσπαθείς να τον αποτρέψεις από το να σε αντιγράψει και παρ' όλα αυτά το κάνει χωρίς να πάρει την άδεια σου μόνο γαϊδούρι μπορεί να είναι) και να ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλους τους φίλους που κατά καιρούς ζήτησαν την άδεια μου πριν αντιγράψουν κάτι και με ανέφεραν ως πηγή γιατί αυτό είναι για μένα το fair blogging!!!

Βέβαια δε μπορώ να πω πως εγώ είμαι αγία... Χρησιμοποιώ εικόνες και βίντεο (youtube) που τις περισσότερες φορές δεν αναφέρω την πηγή τους κι αυτό είναι λάθος μου όμως αυτό το κάνω επειδή συνήθως δεν γνωρίζω τους δημιουργούς (ως προς τις εικόνες) ή επειδή ξέρω πως μπορεί να δει κάποιος τον δημιουργό όταν διαβάσει τις πληροφορίες (ως προς τα βίντεο) προσπαθώ όμως πάντα με τον δικό μου τρόπο να δηλώνω πως δεν μου ανήκουν με τον απλούστατο τρόπο να βάζω την υπογραφή μου μόνο σε εκείνα που έχω φτιάξει εγώ και τίποτα παραπάνω...

Αυτά λοιπόν από μένα...

Υ.Γ.1:Προσωπικά πήρα την απόφαση ότι γράφω να το αφήνω για λίγο έτσι ώστε να το διαβάζουν οι φίλοι κι έπειτα να το σβήνω. Θα μπορούσε να είναι μια λύση κι αυτό...

Υ.Γ.2:Το ότι με απασχολεί και με ενδιαφέρει αν κάποιος με αντιγράφει χωρίς την έγκρισή μου ή οικειοποιείται τις δημιουργίες μου, δε με κάνει ψώνιο...


Α.Γ.Selena

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Το Αγαπημένο μου χρώμα!!!

Η εικόνα δεν είναι δική μου δημιουργία!!!

Το ΜΩΒ είναι ένα σύνολο αποχρώσεων του ορατού φάσματος, που βρίσκονται μεταξύ κόκκινου και μπλε ενώ είναι η πρώτη συνθετική χρωστική ουσία ανιλίνης. Το ανακάλυψε τυχαία ο χημικός Sir William Henry Perkin, στα 18 του (δεν ήταν τότε Sir), το 1856, στην προσπάθεια του να φτιάξει τεχνητή κινίνη. Την ονόμασε Μωβεΐνη (Mauveine) ή αλλιώς ανιλινικό πορφυρό (aniline purple).

Βρίσκετε ανάμεσα στα 3 πιο δημοφιλή γυναικεία χρώματα: Μπλε, Μωβ, Πράσινο (όλα ήρεμα χρώματα) και η προτίμηση για του αυξάνει με την ηλικία. Σύμφωνα με αρκετές έρευνες 75% των παιδιών της προ εφηβικής ηλικίας προτιμούν το μωβ από κάθε άλλο χρώμα.

Το μωβ είναι αρκετά μοντέρνο. Συνδυάζει την σταθερότητα του μπλε και την ενέργεια του κόκκινου. Ήταν ανέκαθεν ένα ιδιαίτερο χρώμα, πολύ σπάνιο στη φύση.

Σχετίζεται με την σοφία, το μυστήριο και το μαγικό στοιχείο. Την πνευματικότητα, τον εσωτερισμό, την ηθική και την αυτοθυσία. Είναι το χρώμα του αναζητητή της αλήθειας ενώ δηλώνει κατανόηση και υπέρβαση των ψευδαισθήσεων και των φαινομενικών καταστάσεων. Χρώμα που δηλώνει απελευθέρωση από τα δεσμά του πάθους και των συναισθημάτων. Βοηθά στην ηρεμία και στην συμφιλίωση με τον εαυτό μας (εάν έχουμε έρθει σε σύγκρουση μαζί του). Ξεκαθαρίζει φόβους και καταπιεσμένα συναισθήματα ενώ δηλώνει την έκφραση του καθήκοντος που μέσα από την θυσία οδηγεί στην δικαίωση και την ολοκλήρωση. Με λίγα λόγια συντείνει στην πνευματική μας ισορροπία. Παραδοσιακά έχει συσχετιστεί με τα αξιώματα και συμβολίζει την κυριαρχία (γι' αυτό και χρησιμοποιήθηκε σε βασιλικές περιβολές, αλλά και σε μανδύες κληρικών και αυτοκρατόρων).

Το σκούρο μωβ προκαλεί λύπη. Είναι το πένθιμο χρώμα, σαν το μουντό χρώμα του ανταριασμένου ουρανού, που συμβολίζει τη βία, την αδικία και την απανθρωπιά που επικρατεί στον κόσμο. Παράλληλα όμως και μετάνοια, λύπη, νοσταλγία, θλίψη και ... τα γηρατειά. Στις σκούρες αποχρώσεις του, το ιώδες ή μωβ χρώμα εκφράζει κατάθλιψη. Στην αρνητική του όψη μπορεί να εκφράζει σνομπισμό, επιτήδευση και απάτη.

Συμβολίζει: Αγαθά κίνητρα, υψηλές πνευματικές επιδιώξεις, ευφυΐα, γνώση, νηφαλιότητα και καθαγιασμό της ψυχής. Επίσης αρχοντιά, ευημερία, πλούτο, φιλοδοξία.

Θεραπευτικές δυνάμεις: Βοηθά σε παθήσεις των πνευμόνων, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης, αυξάνει τη διαισθητική ικανότητα και την παραγωγικότητα, ενθαρρύνει τον αυτοέλεγχο, προλαβαίνει και εξισορροπεί τα ψυχολογικά προβλήματα. Αυξάνει την παρατηρητικότητα, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί καταπραϋντικά και δεν κουράζει τα μάτια. Σε μικρές δόσεις λειτουργεί και ως διεγερτικό της δημιουργικότητας αλλά σε μεγαλύτερες ποσότητες μπορεί να δημιουργήσει κατάθλιψη και μελαγχολία.

Το ανοιχτό μωβ είναι μια καλή επιλογή σε ένα γυναικείο δώρο. Δημιουργεί ρομαντικούς συνειρμούς και νοσταλγικά αισθήματα.

Στην διακόσμηση, προτείνεται για χώρους ξεκούρασης, αναγνωστήρια ή χώρους ψυχαγωγίας. Συνδυάζεται όμορφα τόσο με ανοιχτά χρώματα όσο και με μουντά. Προσοχή όμως!

Μωβ αλλιώς και ιώδες, μενεξεδί, λιλά.







Αν θέλετε ρίξτε μια ματιά κι εδώ... Η φίλη μου η Άιναφετς μας μιλάει για τις θεραπευτικές ιδιότητες όλων των χρωμάτων!!!



Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Νιώσε Λοιπόν - Dogmother


Do you know what Nemesis means?
A righteous infliction of retribution,
manifested by an appropriate agent,
personified in this case by a horrible cunt, me...

Πιάσε το χέρι μου και πες του πως θέλω να γράψω
όταν κολλάει ο νους και στυλό πάω να πιάσω
θλιμμένες οι λευκές σελίδες, μου φωνάζουν άστο
αυτό που σκέφτομαι πως να στο εκφράσω;

Η λογική μου ξαφνικά έγινε άστρο
κι εγώ στις μύτες προσπαθώντας να τη φτάσω
κι εκεί που οι σκέψεις μου πήραν μορφή και γίναν κάστρο
εγκλωβισμένη μέσα του πόρτα για να βγω ψάχνω

Βγαίνει η ψυχή μου απ' το σώμα μου και με κοιτάζει
αυτά που αισθάνεται πάντα να πω με βάζει
φωτογραφίζει τη σιωπή μου και αναστενάζει
Τις λέω συγχώρεσε με μα δε βρίσκω λέξεις και νευριάζει

Λυπάται, θυμώνει, κλαίει, και με τρομάζει
Μίλα εσύ τις λέω, πες τι νιώθεις αφού τόσο εύκολο μοιάζει
σου δίνω τη φωνή μου, τη θέλεις; τη ρωτώ, και την αρπάζει
Πες με μια λέξη ότι αισθάνεσαι,
Πες με μια λέξη ότι αισθάνεσαι,
πες με μια λέξη ότι αισθάνεσαι,
πες με μια λέξη ότι αισθάνεσαι,
πες με,
πες με,
πες με,
πες με μια λέξη ότι αισθάνεσαι, της λέω κι εκείνη ουρλιάζει

Λοιπόν τι να πω;
Κάθε μέρα πιο δυνατή νιώθω που υπάρχω
Κάθε μέρα σχεδόν έχοντας καρδιά βράχο
ένα είναι το σίγουρο και στο υπογράφω
ήθελε πλήρη υπομονή για να σε μάθω

Κάπως έτσι... αλλά... ας μπούμε στο νόημα

Νιώσε λοιπόν τι θα πει να σε μισούν
Νιώσε το δίκιο που 'χω όταν άλλοι στο πουν
Νιώσε μονάχα τύχη αν αύριο σ' αγαπούν
Ζήσε αυτό που αισθάνονται όσοι δε ζουν
Νιώσε αμήχανα όταν δε σε φοβηθούν
Χάσου απ' τα μάτια μου μπας και καλές εικόνες δουν
Λύγισε κάθε στιγμή που δε θα σ' ακούν
Κλάψε σκεπτόμενος πως θα σε λυπηθούν
καθώς τα ψεύτικα δάκρυα σου αυτοκτονούν
όσοι με νιώθουνε αυλαία να δουν ζητούν
όσο για τις καλές στιγμές μας... να πα' να γαμηθούν

ΠΕΣ ΤΩΡΑ Σ' ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΔΕ ΜΑΣ ΤΑ 'ΠΑΝ ΣΤΑ ΙΣΑ
ΠΩΣ ΘΑ 'ΔΙΝΑ ΚΙ ΑΛΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΞΑΝΑ,
ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΗΛΙΘΙΑ!!!
ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΟΥΝ,
ΞΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΝ ΖΗΣΑΝ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΩ ΕΓΩ
ΔΕΚΑ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

ΠΕΣ ΤΩΡΑ Σ' ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΠΟΥ ΔΕ ΜΑΣ ΤΑ 'ΠΑΝ ΣΤΑ ΙΣΑ
ΠΩΣ ΘΑ 'ΔΙΝΑ ΚΙ ΑΛΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΞΑΝΑ,
ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΗΛΙΘΙΑ!!!
ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΟΥΝ,
ΞΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΝ ΖΗΣΑΝ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΩ ΕΓΩ
ΔΕΚΑ ΤΟΥΣ ΛΕΙΠΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!

Νιώσε Λοιπόν - Dogmother by Seli Meli on Grooveshark

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Μια βόλτα στο βουνό...

...είναι νομίζω ότι πρέπει για να αναζωογονηθούμε!!! Τι λέτε κι εσείς???

Σε αυτό το βουνό έχω μερικές από τις πιο όμορφες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων!!!
Δυστυχώς σήμερα δεν έχει την ίδια ομορφιά που είχε τότε αλλά δεν παύει να είναι εκπληκτικό και γεμάτο νέα μαγικά σημεία έτοιμα να τα ανακαλύψουν οι επισκέπτες!!!

Μερικά από αυτά θα τα δείτε στις παρακάτω εικόνες...

Ένας βράχος, μετατράπηκε από τη βροχή,
σε λιλιπούτεια λιμνούλα,
για να ξεδιψάν
κάτω από την σκιά των δέντρων τα περαστικά ζωάκια...




Το ξέφωτο με τα κρινάκια (άγριο κρόκο)...

Η καταπληκτική θέα ...


Την επόμενη επίσκεψη μου θα την κάνω το καλοκαίρι για να μπορέσω να πάω μέχρι το μικρό καταραχτάκι... Παρακαλάτε να έχει νερό για να δείτε στο μέγιστο την ομορφιά του!!!

Ελπίζω να σας άρεσε η βόλτα :)

Α.Γ.Selena

Υ.Γ.: Όταν κοιτάω εκείνη την λιμνούλα μπορώ αλήθεια να φανταστώ μικροσκοπικές νεράιδες να πετάνε εδώ κι εκεί και να χορεύουν τριγύρω!!! Κλείστε τα μάτια ίσως να τις δείτε κι εσείς :)
Η Φωτό Μου
A.G.Selena
Κάθε φορά που ένα παιδί λέει ότι δεν πιστεύει στις νεράιδες, κάπου κάποια νεράιδα πεθαίνει. James Barrie
Προβολή πλήρους προφίλ