είσαι το κομμάτι που έχασα...
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Από την Zoyzoy:
Από την Κάρι:
Από την Φούλη:
Από την 50fm και την evelina:
Από την evelina:
Από τον Mysteri Planet:
Από την ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ:
Από τον Jade:
Από την Δελφινάκι:
Κλικ Εδώ...
4 καρδιες αγγιξα ❤:
Η απώλεια!
αίσθηση βάρους, αίσθηση του κενού...
να την βιώσουμε, να συμβιβαστύμε για να απεξαρτηθούμε...
Είναι κακό που αρνούμαι ακόμα να την δεχτώ?
Και πως να την δεχτώ?
Πως να πάψω να πιστεύω ότι θα ξανα έρθει?
Ότι θα την ακούσω?
Πως να δεχτώ ότι δε θα με ξανα αγκαλιάσει?
Δε θα την μυρίσω?
Εγώ που μέχρι να την χάσω δεν πρόσεχα την μυρωδιά των ανθρώπων.
Μου λείπει απλά και βαθιά και πολύ...
Καλό μου κορίτσι, σήμερα δεν ξέρω για πιο λόγο σε σκεφτόμουν και μπήκα στο blog σου καταρχάς για να δω αν άλλαξες το όνομα του blog και με την ησυχία μου διάβασα αυτά που έγραψες...συνδέθηκα με τον πόνο σου και επειδή η ίδια τώρα αρχίζω δειλά-δειλά να βγαίνω από τον αβάταχτο ΑΥΤΌ ΠΟΝΟ σε βεβαιώνω ότι θα βγεις, απλά μην αντιστέκεσαι, μη φοβάσαι και άφησε τον πόνο να σε πάει στον πάτο!
Όταν πρέπει,όπως τουλάχιστον εγώ νιώθω,να κρατάς κάποιους άλλους στην επιφάνεια,δεν έχεις το δικαίωμα να αφεθείς,να βουλιάξεις.Ακόμα κι αν ξες πως εκεί θα δώσεις μια και θα ξανα ανέβεις.Περιμένεις μέχρι να δεις ότι κρατιούντε από κάπου αλλού γερά και τότε αφήνεσαι στην άβυσσο που τόσο καιρό σε περίμενε στοϊκά...
Σας ευχαριστώ πολύ για όσα γράψατε!
Το όνομα δεν το άλλαξα.Ομολογώ πως δεν είδα την απάντησή σας.Θα το αλλάξω τώρα...Παρ'όλα αυτά του ρίξατε μια ματιά;Είστε οι πλέον ειδικοί και εσείς και ο κύριος Παραμυθάς για να μου πείτε αν κάνω "καλή δουλειά". :D
Δημοσίευση σχολίου