Blogger Widgets
topbella

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Φιλία!?!?


Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να ψάχνει τη φιλία...
Εκείνη τη φιλία που μπορείς να έχεις με μία φίλη από το νηπιαγωγείο.
Μία φίλη με την οποία κάποτε έπαιζες στην αλάνα.Κρυφτό,κηνυγιτό,κούκλες και κουζινικά...

Εκείνη που σε έχει δει να πέφτεις από την κούνια,να κλαίς τρέχοντας στη μαμά σου και να γυρνάς μετά από λίγο για να συνεχίσεις το παιχνίδι.Που ήταν εκεί όταν ζωγράφιζες το σπιτάκι με την βασίλισσα και είχες μία μεγάλη κόκκινη γραμμή από νερομπογιά στο μάγουλο ή όταν ήταν τα χέρια σου γεμάτα μαρκαδόρους...

Κάποια που την θυμάσαι δίπλα σου την πρώτη μέρα στο σχολείο.Εκεί που άλλοι έκλεγαν γιατί φοβόντουσαν,άλλοι κοιτούσαν στα μάτια το διευθυντή που μιλούσε,άλλοι ρωτούσαν εδώ κι εκεί να μάθουν τι κάνουν στο σχολείο κι αν είναι καλό ή κακό,εσείς να ήσασταν μαζί και να χαχανίζατε και να λέγατε πόσο ωραία θα περάσετε.

Εκείνη με την οποία έκανες την πρώτη ζαβολιά.Μαζί της έκανες πλάκα,φασαρία στην τάξη γιατί μιλούσατε και γελούσατε.Κοιμήθηκες πολλές φορές στο σπίτι της ή εκείνη στο δικό σου και διαβάζατε βιβλία και μυρμουρίζατε ως αργά μέχρι να σας πάρει ο ύπνος...

Κι έπειτα στο γυμνάσιο,μαζί είχατε την αγωνεία αν θα είστε στην ίδια τάξη κι αν θα κάθεστε στο ίδιο θρανείο.Μαζί πήγατε στη διευθύντρια απαιτόντας να αλλάξει την μια από τις δύο γιατί τελικά τα επίθετα σας ήταν σε διαφορετικές τάξεις.Κι αφού το καταφέρατε,μαζί στο τελευταίο θρανείο πίσω πίσω,το γεμίζατε με στοιχάκια για τον έρωτα,με τραγούδια,με ζωγραφιές.Μαζί στα διαλείματα και στην πρώτη αποβολή γιατί κάνατε κάποια φάρσα ή γιατί μιλούσατε στην ώρα του μαθήματος...

Μαζί πριν την πρώτη έξοδο διαλέγατε τι θα βάλετε και έπαιρνε δέκα τηλέφωνα η μία στην άλλη μέχρι να συννενοηθήτε...Ήταν εκεί στα πρώτα χτυποκάρδια σου,στην πρώτη απογοήτευση,στο κλάμα σου.

Ακόμα κι όταν έπρεπε να αποφασίσετε αν θα πάτε τεχνικό ή ενιαίο μαζί πήρατε την απόφαση κι ας μην υπολογίζατε καλά το μέλλον.Κι έπειτα μαζί διαβάζατε και λύνατε τις ρημάδες τις ασκήσεις των μαθηματικών που ήταν παλούκια ή στα αρχαία «Ναυσικάααααααα....»
Δίπλα δίπλα σημειόνατε τις σχολές,έψαχνε η μια το όνομα της άλλης στον πίνακα των αποτελεσμάτων.Μαζί συννεφιάζατε ή χαρόσασταν για την αποτυχεία ή την επιτυχεία...Κι ακόμα κι αν το όνειρο του να περάσετε στην ίδια πόλη για να συγκατοικισετε δεν έγινε πραγματικότητα εσάς δε σας ένοιαζε γιατί μιλούσατε με τις ώρες στο κινητό για τα πάντα και με την πρώτη ευκαιρία τρέχατε πίσω στο «σπίτι» για να βρεθήτε και να πίειτε καφεδάκι στην παραλία με τον ήλιο να σας ζεστένει τα πρόσωπα και την φιλία,την αγάπη να ζεσταίνει την καρδιά σας...

Κι όταν τελειώσαν όλα αυτά και είπατε να το διασκεδάσετε,ήρθε ο έρωτας.Ο ένας,ο μεγάλος...
Όμως κι εκεί μαζί ήσασταν.Έγινε η μια κουμπάρα στην άλλη για να δέσετε τη φιλία σας καλά...

Ήσασταν μαζί σχεδιάζοντας το μέλλον,που θα έχετε οικογένειες και θα βρίσκεστε και θα κάνετε παρέα ότι κι αν γίνει.Και θα είναι φίλοι και οι άντρες σας (το πως δε θα σας ένοιαζε) και τα παιδιά σας.Θα παίζαν όπως παίζατε κι εσείς και κάποια στιγμή όταν ποιά θα ήσασταν γιαγιάδες θα λέγατε τις ιστορίες σας και θα γελούσατε...

Πάντα φανταζόμουν κάποια φίλη δίπλα μου σε όλα.Όχι φίλη.Σαν δεύτερη αδερφή!Πάντα το ήθελα και το ζητούσα.Ποτέ δεν το απέκτησα...

Κι αναρωτιέμαι...

Υπάρχει αυτή η φιλία? Ή μήπως μπορείς να τη βρείς μόνο σε όμορφες παιδικές ταινίες,
σε βιβλία και παραμύθια?
Αν υπάρχει,γιατί ποτέ δε την βρήκα?Έκανα κάτι λάθος?
Κι αν δεν υπάρχει,γιατί δεν υπάρχει? Είναι τόσο δύσκολο να αγαπάς κάποιον και να είσαι δίπλα του σε όλα?


Αυτό το κείμενο το έγραψα καιρό πριν και το σκεφτόμουν πολύ αν θα έπρεπε τελικά να το κάνω ανάρτηση.Μπορεί να φαίνεται ότι μιλάει αποκλειστικά για την φιλία μεταξύ κοριτσιών όμως δεν είναι έτσι...Μιλάει για την φιλία κοριτσιών,για την φιλία αγοριών,για την αληθινή φιλία γενικά...

Α.Γ.Selena

46 καρδιες αγγιξα ❤:

kariatida62 είπε...

Άχ, Σελένα μου εγώ την βρήκα! Και ήταν έτσι όπως εσύ την φαντάστηκες την λαχτάρισες! Μαζί απο την Δευτέρα Δημοτικού! Όμως κάποτε μεγαλώσαμε και πήραμε διαφρετικά μονοπάτια στην ζωή μας! Χαθήκαμε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, τόσο μεγάλο που δεν έμαθα , ότι η παιδική μου, αδελφική μου φίλη χτύπηκε άσχημα απο την μοίρα της...
Έφυγε στα 46 της χρόνια και δεν ήμουν εκεί να της κρατώ το χέρι ανάλαφρα όπως τότε μικρούλες που παίζαμε μαζί!

Margo είπε...

Να ξεκινήσω και εγώ με ένα αχ; Καταρχήν καλά έκανες και το δημοσιοποίησες. Μέσα σε αυτό το κείμενο βρισκόμαστε όλες μιας και μιλάμε για φιλία μεταξύ κοριτσιών. Παίρνουμε διαφορετικούς δρόμους όπως είπε η Kariatida μα κι αν ακόμη ξαναβρεθούμε δεν είναι το ίδιο. Κάποτε αναζήτησα την κολλητή μου από το γυμνάσιο, την έβλεπα συνέχεια στον ύπνο μου.. τη βρήκα.. μα δεν είχα τίποτε να πω μαζί της. Πολύ δύσκολο να βρεθείς στον ίδιο δρόμο για πολύ, με έναν άνθρωπο.. μοιραία θα μπουν και άλλοι άνθρωποι στη ζωή σου και θα σε οδηγήσουν αλλού, θα δεις τη ζωή με έναν τρόπο που δύσκολα θα συμφωνήσει με αυτόν της κολλητής σου. Νομίζω ότι με την αδελφή σου θα έχεις περισσότερη τύχη από κάποια ηλικία κι έπειτα. Πάντα ήθελα να έχω μια αδελφή,μια σχέση που δεν αμφισβητείται ποτέ!
Φιλάκια πολλά Σελενάκι μου:)

A.G.Selena είπε...

Κάρι μου

Λυπάμαι πολύ για την φίλη σου!Είμαι σίγουρη όμως ότι είχε τις καλύτερες και πιο ζωντανές και ζεστές αναμνήσεις μαζί σου :)

Είναι πολύ κρίμα που χαθήκατε!
Έχεις εντοπίσει αλήθεια το γιατί?
Ήταν κάτι ουσιαστικό?Ήταν κάτι πέρα από τις δυνάμεις σας?Πιστεύεις πως δε θα μπορούσε να είχε γίνει αλλιώς?

Δε θέλω να σε κάνω να νιώσεις άσχημα.Απλά αναρωτιέμαι.Είναι τόσο δύσκολο να κρατήσουμε κάτι τόσο πολύτιμο και όμορφο όσο μια αληθινή φιλία?

Ἅ λ ς είπε...

Γεια σου Σελενα,

Εχω βρει και εγω αυτην τη φιλια, αλλα...τελευταια αμφιβαλλω....
Ελπιζω να τη βρεις... και να σου αξιζει!!!

A.G.Selena είπε...

Margo μου

Κάπου έχεις δίκιο!Καμιά φορά οι άνθρωποι αλλάζουν πολύ με την πάροδο του χρόνου.Κι εμένα μου έχει τύχει να "χάσω" κάποια φίλη κι όταν λέω να "χάσω" εννοώ ότι πάψαμε να μιλάμε την ίδια γλώσσα.
Όμως μήπως βοηθάμε κι εμείς σ'αυτό?

Εννοώ πως αν ήσασταν μαζί σε όλη την πορεία σας στη ζωή,μπορεί να μην είχατε πάντα τα ίδια βιώματα,τις ίδιες καταστάσεις,τις ίδιες δυσκολίες ή την ίδια τύχη όμως μαζί θα εξελισσόσασταν.Η μία από την άλλη θα μαθαίνατε και κάπου στο βάθος θα είχατε έναν κοινό παρονομαστή...

Την κατανόηση και την αγάπη!
Έτσι όταν θα της έλεγες ένα πρόβλημά σου εκείνη θα μπορούσε να σε καταλάβει ή θα προσπαθούσε και το αντίστροφο...

Σίγουρα μια αδερφή είναι μεγάλη "παρηγοριά" όμως...Δε μπορείς να έχεις της ίδιες αναμνήσεις με μιά αδερφή.Εκτώς βέβαια αν είστε συνομήλικες...Αλλιώς μέχρι να έρθει εκείνη η ηλικία που καταλαβαίνεις κάποια πράγματα,είναι πολύ δύσκολη η επαφή.

A.G.Selena είπε...

Ειρίνη καλωσήρθες :)

Πέρασα νωρίτερα από το μπλογκ σου :)

Κούκλα μου μακάρι μέσα από την καρδιά μου να την έχεις βρεί!
Δεν ξέρω όμως κατά πόσο μια αληθινή φιλία περνάει από αμφισβητήσεις...

Κάποτε είχα μια φίλη που την θεωρούσα αδερφή.Έδινα τα πάντα από κάθε πλευρά...Είτε υλική,είτε ηθική...Όλοι μου λέγανε "πως κάνεις παρέα μαζί της?" και είχαν δίκιο.Όμως εγώ δεν το έβλεπα...Μάλωνα με όλους για χάρη της ώσπου κάποια στιγμή ήρθε η αμφισβήτηση και τότε άρχισα να βλέπω.Κι όταν τελικά κατάλαβα τελείωσε!Ξαφνηκά από τότε που πάψαμε να μιλάμε ερχόντουσαν όλοι και μου μιλούσαν και τελικά μέσα σε ένα μήνα έμαθα όλα όσα μου είχε κάνει μέσα σε 4 χρόνια...

Με αυτό θέλω να πω ότι αν ήταν πραγματικά όπως νόμιζα τα πράγματα δε θα μου άφηνε περιθώρια για αμφισβήτηση...Όταν κάτι είναι αληθινό το νιώθεις στην καρδιά σου.Έτσι δεν είναι?

ΦΟΥΛΗ είπε...

Εγώ δεν είχα φίλες και όχι γιατί δεν είμαι κοινωνικώς άνθρωπος, αλλά η αλλαγές σχολείων,και το ότι εχω αδελφές με 1 χρόνο διαφορά ηλικίας(είμαι η μεσαία)...
Αυτό που βλεπω από τις κόρες μου με απογοητεύει,και οι δυο είχαν από το δημοτικό φίλες, και γειτόνισσες... Μαζί τα πάντα όπως τα γράφεις, τώρα σχεδόν δεν μιλάνε,μπαίνουν άλλες προτεραιότητες νομίζω,μετά που θα συνειδητοποιήσουν και θα αναζητηθούν θα είναι αργά,δεν θα έχουν κοινά...
Δεν είναι να σε ρίχνει,δυστυχώς αυτή είναι η ζωή, και εγώ μετά τοοοσα χαστούκια ακόμα εκπλήσσομαι... καλό σκ φιλιά...

υγ είδα δίπλα το άρωμα, το έβαλες σε μπανεράκι!! ευχαριστώ...

A.G.Selena είπε...

Φούλη μου

Καταλαβαίνω...Δύσκολες οι αλλαγές!Είσαι τυχαιρή όμως που έχεις αδερφές τόσο κοντά ηλικιακά...

Είναι πολύ κρίμα όταν γίνετε αυτό!
Εκεί ακριβώς εστιάζω κι εγώ.Δεν θα ήταν πιο όμορφο αν όλα όσα βιώνουν είχαν μία φίλη να τα μοιραστούν???
Δε μιλάω μόνο για τις κόρες σου.Γενικά το λέω...

Με τις κολλητές μου είμαστε μαζί από το νηπιαγωγείο.Βέβαια τα τελευταία χρόνια δεθήκαμε πιο πολύ.Τότε ούτε που μιλούσαμε καλά καλά.Έχουμε όμορφες αναμνήσεις η μία από την άλλη,αλλά...Στην δική μου περίπτωση ενώ μοιραζόμαστε πολλά υπάρχουν άλλα πιο βαθιά προβλήματα.Δεν ξέρω κατά πόσο η χαρά για την χαρά και η λύπη για την λύπη είναι αυθεντικά συναισθήματα.Εντοπίζω ζήλεια σε πολλές φάσεις και με στεναχωρεί πολύ.

Κάποτε με έριχνε πολύ περισσότερο.Πλέον το βλέπω πιο ρεαλιστικά το θέμα...

Καλό Σ/Κ και σε σένα Φουλίτσα μου :)
Φιλιά πολλά!!!


Υ.Σ.:Εγώ σε ευχαριστώ για το δώρο :)

Ἅ λ ς είπε...

Aχ Σελενα εγω την κοπελα την γνωριζω απο τα 5 μου και ειμαι 18....
Μου μπηκαν υποψιες μετα απο λόγια τριτων που απ' ο,τι φανηκε το εκανε επιτηδες για να μας χωρισει...Ειμαστε καλα τωρα αλλα... νομιζω οτι παντα θα με βασανιζει αυτο το αλλα σε ολες μου τις φιλιες!!!
Ευχαριστω που περασες, καλωσηρθες και στη δικη μου παρεα :)

A.G.Selena είπε...

Ειρινάκι αυτό είναι το γμτ...Όταν μπαίνει το αλλά δεν είναι όπως θα έπρεπε να ήταν...

Αυτό εννοώ :)

Εύχομαι όλα να παν καλά με τη φίλη σου και να έχετε αυτό που εγώ απλά ονειρεύομαι :)Μακάρι να επιβεβαιώνει κάθε μέρα πως αξίζει την φιλία σου :)

Φιλιά!

evelina είπε...

Δυο τρείς κολλητές με πολλά όνειρα. .πολλές τρέλες πάντα αχώριστες. Δεν θέλαμε ποτέ να σκεφτούμε ότι κάποια μέρα μοιραία θα χωρίζαμε .Τώρα σκορπισμένες σε τρείς διαφορετικές ηπείρους ,στην αρχή με πολύ συχνή επικοινωνία που σιγά σιγά άρχισε να αραιώνει .Μετά από τόσα χρόνια νομίζω ότι αν θα συναντηθούμε δεν θα έχουμε και τίποτα να πούμε…Έχουμε κάνει τα σημαντικότερα πράγματα της ζωής μας μακριά η μία από τις άλλες...καλό σου βράδυ Σελενάκι μου

Katerina είπε...

Είμαι από τις άτυχες...
ποτέ μου δεν είχα τέτοια φίλη...

Με την καλημέρα μου!!

Thalassenia είπε...

Από την εμπειρία μου αλλά και από τα κορίτσια που λίγο διάβασα εδώ, καταλήγω ότι τέτοια φιλία που ζητάς απλά "δεν υπάρχει" Που να διαρκεί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μπορεί να υπάρχουν δυνατές και αληθινές φιλίες αλλά περιστασιακές.
Χρειάζονται πολλοί παράγοντες και συνθήκες για να αντέξουν στο χρόνο οι αληθινές φιλίες.
Αρκέσου στα αληθινά ..όσο κρατούν.
Για τον αδελφικό δεσμό έχω πολλά, μα θα πω ένα μόνο.
Είναι μοναδικός, άρρηκτος δεσμός.

Φιλιά θαλασσένια.

A.G.Selena είπε...

evelina μου

Στην περίπτωσή σας εκ των πραγμάτων δεν γινόταν διαφορετικά...
Δεν είναι ότι δεν το θέλατε,δεν το προσπαθήσατε...Όπως και να το κάνουμε η απόσταση αλλάζει τα πράγματα.

Όμως σε κάποιες άλλες περιπτώσεις,κι εκεί είναι το δυσάρεστο,έχουμε επιλογές,έχουμε την δυνατότητα κι όμως αφηνόμαστε στην καθημερινότητα,βολευόμαστε με το "δε γίνετε" και προχωράμε τελικά μόνοι.

Καλή σου μέρα :)

A.G.Selena είπε...

Katerina

Καλωσήρθες!!! :)

Άτυχη κι εσύ εεε?Θεωρείς ότι δεν είχες επειδή δε βρήκες τον άνθρωπο ή επειδή έτσι το φέραν έτσι οι καταστάσεις?

Εγώ για παράδειγμα βάζω τον εαυτό μου στην κατηγορία εκείνων που δεν βρήκαν τον κατάλληλο άνθρωπο.Γιατί θεωρώ ότι αν είναι ο σωστός άνθρωπος,δύσκολα θα χαθεί από τις καταστάσεις...

Την καλημέρα μου :)

A.G.Selena είπε...

Thalassenia μου

Ξέρω ότι είναι δύσκολο.Το βλέπω και το καταλαβαίνω.Σίγουρα το κείμενο έχει κάποια υπερβολή.Το ερώτημα μου όμως είναι λίγο διαφορετικό.

Πρώτα από όλα αναρωτιέμαι αν υπάρχει η αληθινή φιλία.Όσο κι αν διαρκεί αυτή.

Έπειτα αν υπάρχει,αν υπάρχει αγάπη και κατανοήση δεν είναι αυτονόητο ότι μένεις δίπλα στον άλλο γιατί το θέλεις,γιατί θέλεις να είσαι εκεί και στη χαρά και στη λύπη του?Σίγουρα δε μιλάω για περιπτώσεις που δεν είναι στο χέρι μας.

Κι όταν μένεις εκεί και στα εύκολα και στα δύσκολα,υπάρχει ποτέ περίπτωση να ξυπνήσετε μια μέρα και να μη μιλάτε ίδια γλώσσα?Να μην έχετε κάτι να πείτε?Να κοιτιέστε σαν ξένοι?

Και τέλος...Αυτά που μας κάνουν και χονόμαστε είναι αλήθεια ουσιαστικά?Δεν είναι στο χέρι μας τίποτα???

Είναι άλλο να σε χωρίσει η απόσταση και άλλο μια σχέση,μια δουλειά κτλ.Νομίζω δε μπορεί κανείς να πει ότι δεν έχει έστω μισή ωρίτσα για έναν καφέ.Όσα κι αν έχει κι όσα κι αν κάνει στην καθημερινότητα του.

Αυτά περίπου είναι τα ερωτήματα μου :)

Να έχεις μια όμορφη μέρα!

Margo είπε...

Σελένα μου νομίζω ότι έρχονται κοντά δύο άνθρωποι όταν έχουν κάτι κοινό όπως το σχολείο, τη δουλειά, μια οποιαδήποτε δημιουργική απασχόληση ή αν συναντηθούν μια συγκεκριμένη στιγμή όπως ο στρατός για τους άντρες ή η μητρότητα για τις γυναίκες. Αγάπη και νιάσιμο υπάρχει πάντα για τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μας. Δεν γίνεται να βαδίζουμε πάντα μαζί. Η κολλητή μου παντρεύτηκε 17 χρονών και έχει γιο 24 χρονών εμένα η κόρη μου είναι 4, εκείνη έμεινε στο σπίτι όλα αυτά τα χρόνια και εμένα με είδε το σπίτι τώρα.. η αγάπη είναι δεδομένη, αλλά τα ενδιαφέροντα και οι στόχοι αλλάζουν. Πάντως είναι ένα θέμα που μας απασχολεί όλους γιατί η μοναξιά που έτσι κι αλλιώς βιώνουμε θα θέλαμε να μην υφίσταται και η ιδανική φιλία μοιάζει η μόνη λύση. Θα σου πω μόνο είσαι τυχερή που έχεις αδελφή να μεγαλώσει μόνο λίγο είναι παιδί ακόμη..
Φιλιά από μια καλή, έστω περιστασιακή φίλη:)

Άιναφετς είπε...

Selena, Φεγγαρόλουστη, ωραίο μελαγχολικό κείμενο!
Πέρασα μόνη όλη την παιδική-εφηβική-χωρισμένη- έγγαμη ζωή χωρίς αληθινές φιλίες! Γιατί ήμουν πολύ κλειστή...τα τελευταία χρόνια, o σύντροφος μου, τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου με άνοιξαν! Από τότε έχω φίλες, αληθινές που μου στάθηκαν στην δυσκολότερη φάση της ζωής μου... πέρσι...τότε που γνωριστήκαμε! Selena, σε νοιάζομαι, όπως και κάθε φίλη σου, εδώ! Θυμάσαι το ποστ μου: crash test!!!
Οι φιλίες στο διαδίκτυο δεν είναι πάντα εικονικές!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!

Unknown είπε...

Σελένα μου, χρόνια πολλά σε σένα και στις φίλες σου. Τουλάχιστο εδώ στο μπλογκ έχεις.

Εγώ, έμαθα μέσα από την πείρα της ζωής μου, να μην εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους ή μάλλον να μην τους εμπιστεύομαι.

Είχα δει, φίλες να τσακώνονται. Είχα δει να το παίζουν φίλες και να κουτσομπολεύουν πίσω από την πλάτη των φίλων τους.

΄Οντως, είναι δύσκολο να εμπιστευτώ μα εμπιστεύτηκα πριν ένα χρόνο και ακόμα εμπιστεύομαι.
Πιστεύω πως υπάρχει αληθινή και πραγματική φιλία. Και όταν υπάρχει αληθινή και πραγματική φιλία όσα χρόνια κι αν περάσουν όσο κι αν τους χωρίζει η απόσταση, αυτή η φιλία δεν θα χαθεί.

Αληθινή φιλία μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε αδέρφια, σε γείτονες, σε συνάδελφους, ακόμα και από εδώ, μέσα από το ίντερνετ.

Εγώ, εύχομαι μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, να μάθομε να είμαστε αληθινοί φίλοι. Πραγματικοί φίλοι και όχι υποκριτές και συμφεροντολόγοι, γιατί κι αυτό υπάρχει. Φιλία=συμφέρον ΔΥΣΤΥΧΩΣ

Καλό σας βράδυ!!!!!

ifigenia είπε...

δυστυχώς Selenάκι νομίζω πως η φιλία που περιγράφεις δεν υπάρχει...δυστυχώς νομίζω οτι τίποτα τόσο ονειρικό και υπέροχο δεν μπορεί να κρατήσει τόσο πολύ.Η φύση των ανθρώπων υποθέτω...αλλάζουν τα συναισθήματα,οι αντιδράσεις,η πορεία της ζωής..
όχι οτι δεν πιστεύω στην φιλία,σίγουρα υπάρχει.αλλά όχι τόσο ιδανική όσο θα θέλαμε να είναι,και όσο την περιγράφεις.
καλή σου μέρα!
μάκια!

55fm είπε...

Σελενάκι μου,τρυφερές και ευαίσθητες οι σκέψεις σου!
Η φιλία είναι πολύ σπουδαία σχέση!
Έχω δυο αγόρια αδέλφια μεγαλύτερα από μένα.
Ήθελα να είχα αδελφή.
Έχω φίλη απο την Τετάρτη Δημοτικού μέχρι σήμερα.
Έχει βαφτίσει το γιό μου και τα σπίτια μας είναι στον ίδιο δρόμο.
Μέσα από τα χρόνια υπήρξαν διαφοροποιήσεις, αλλά είχα πάντα τόσο βαθιά μέσα μου την ανάγκη μιας αδελφής, που με τίποτα δεν ήθελα να χαθεί αυτή η σχέση και δεν χάθηκε...
Όμως παίζουν χίλια δυο ρόλο.
Μεγάλο το θέμα και δεν κλείνεται με λίγα λόγια.
Ακόμα και εδώ στο διαδίκτυο απολαμβάνουμε όμορφες συντροφιές!
Να είσαι καλά ΣΕλενάκι.
Είμαι σίγουρη ότι οι σχέσεις που θα δημιουργείς θα είναι δυνατές και ας μην ξεκινάνε από τα παιδικά χρόνια.
Φιλάκια καλή βδομάδα!

logia είπε...

η φιλία
όμορφη αξία! Υπέροχη όταν υπάρχει στη ζωή
Είχα πάντα δυνατές φιλίες, όμως όλες είχαν ημερομηνία λήξης χωρίς να φταίει κάτι, απλά ο χρόνος...
η μόνη φιλία που άντεξε και αντέχει ακόμη 28 χρόνια τώρα είναι αυτή που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε μένα και τον σύντροφό μου, τον άνθρωπό μου, τον άντρα μου, όπως θέλεις πές το.
Είμαστε σύζυγοι, εραστές και φίλοι και σου εύχομαι αυτή τη φιλία να τη βρεις και συ!!!!

A.G.Selena είπε...

Margo μου

έχεις δίκιο.Για να έρθουν κοντά δύο άνθρωποι πρέπει να έχουν κοινά.Όμως όταν έχεις κοινά με κάποιον πως γίνετε ξαφνικά να μην έχεις?

Με τη φίλη σου για παράδειγμα.Εντάξει παντρεύτηκε έκανε οικογένεια σίγουρα άλλαξαν πολλά πράγματα στη ζωή της.Όμως πιστεύεις ότι δε μπορούσε να πιεί μια στο τόσο έναν καφέ με την κολλητή της?Δεν το ήθελε?Να μιλάτε στο τηλ.?Έπαψε ξαφνικά να σε καταλαβαίνει?Σίγουρα άλλαξε αλλά τόσο πολύ ώστε να μη μπορείτε να επικοινωνείτε???

Οι προτεραιότητες αλλάζουν,δεν παύει όμως ποτέ η ανάγκη για ένα φίλο...
Εγώ έτσι το βλέπω.Τουλάχιστον τώρα.

Φιλιά πολλά!

A.G.Selena είπε...

Άιναφετς μου

Χαίρομαι πολύ που έστω και αργοπορημένα έγινε τελικά αυτό το άνοιγμα και απέκτησες φίλους...

Σκέψου πόσο άσχημο θα ήταν να είσαι εντελός μόνη σου σε εκείνη τη δύσκολη στιγμή...Όλοι χρειαζόμαστε ένα φίλο.

Το πιστεύω ότι οι διαδυκτιακές φιλίες δεν είναι πάντα εικονικές όμως από την άλλη είναι πάρα πολύ σπάνιες...
Επειδή την έχω πατήσει το λέω.

Μια σχέση,οποιαδήποτε σχέση,πρέπει να βασίζετε στην αλήθεια,την αγάπη,το σεβασμό και την κατανοήση.
Πόσο εύκολο είναι αυτό?Όταν δυσκολευόμαστε να τα βρούμε σε ανθρώπους που έχουμε περάσει όλη μας τη ζωή μαζί τους πόσο πιο δύσκολο είναι να τα βρούμε εδω μέσα?

ΑΦφ πολλά πολλά με πολλή αγάπη!!!

A.G.Selena είπε...

Angel καλωσήρθες!!!

Χρόνια πολλά καλή μου και καλή χρονιά!

Ναι είμαι τυχερή!Εδώ έχω πολλές καλές φίλες :)

Συμφωνώ μαζί σου!!!Τα έχω δει κι εγώ.Γι'αυτό και έγραψα αυτό το κείμενο.Είναι πολύ άσχημη διαπίστωση!

Στα 23 μου χρόνια και όντας πολύ κοινονικός και ανοιχτός άνθρωπος (πάρα πολύ δύσπιστος όμως)έχω πάρα πολλούς γνωστούς.Το θέμα είναι ότι πουθενά δε μπόρεσα να βρω αυτό το ιδανικό,το όμορφο.Δε με κάλυπταν ποτέ οι επιφανειακές σχέσεις.Από μικρή ακόμα,στο δημοτικό,προτιμούσα να μένω μόνη στα διαλείμματα παρά να είμαι με άτομα που δεν είχαν τίποτα να μου πουν.Χρόνια μετά,ψάχνοντας,επέλεξα για φίλες μου δύο κοπέλες που μπορεί να έχουν κι αυτές τα στραβά τους (κι εγώ έχω δεν είμαι τέλεια) όμως είναι οι καλύτερες από όσους γνώρισα.Και εν μέρη μπορώ να πω ότι έχω ζήσει αυτό το όνειρο.Εν μέρη όμως...

Κι εγώ πιστεύω πως υπάρχει βρε Angel μου.Αυτό είναι που με στεναχωρεί.Υπάρχει αλλά εγώ μάλλον δε μπόρεσα να τη βρω.Ίσως από την άλλη να ζητάω πολλά.Δεν ξέρω...

Φιλιά!Χάρηκα!!!

A.G.Selena είπε...

ifigeniaki μου

Ίσως και να έχεις δίκιο.Ίσως να μη μπορεί να είναι τόσο τέλειο.Και τώρα που το σκέφτομαι...Αν ήταν τέλειο θα μας άρεζε?Πάλι κάτι δεν θα βρίσκαμε να μας ενοχλεί?Δεν ξέρω...Το ψάχνω! :)

Φιλάκια πολλά κουκλίτσα μου!!!
Σου στέλνω μια αγκαλίτσα :)

A.G.Selena είπε...

Όλγα μου

Εσύ μάλλον είσαι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα :)

Ως τώρα η ζυγαριά έκλεινε στο ότι ναι μεν υπάρχει φιλία όμως είναι δύσκολο να αντέξει στο χρόνο.Εσύ μου περιγράφεις αυτό που εγώ ονειρεύτηκα και σε θεωρώ πολύ τυχερή που το βρήκες :)

Όντως το θέμα είναι πολύ μεγάλο και στην τελική δε νομίζω να βγει κάποιο αποτέλεσμα.Εγώ προσωπικά καταλήγω στο ότι είναι τελικά θέμα συνθηκών,τύχης και πόσο πολύ το θέλεις.

Σ'ευχαριστώ πολύ Ουρανία Ροδαλένια Όλγα μου :)

Φιλάκια πολλά!

A.G.Selena είπε...

Nelly μου

και τώρα οι δύο μας :Ρ

Εσύ είσαι φαινόμενο!!!Αυτό θα το λέω...
Είναι πολύ δύσκολο να βρεις την πραγματική φιλία.Ακόμα πιο δύσκολο όμως είναι να βρεις έναν σύντροφο που να είναι και φίλος ταυτόχρονα...Εσύ το έχεις βρει!!!
Καταρύπτεις όλα όσα λέγοντε χρόνια τωρα και στέλνεις για ύπνο τον συγγρεφέα του Άρης VS Αφροδίτη!!! χαχαχαχα

Είπα να κάνω λίγη πλάκα...

Χαίρομαι πάρα πολύ για σένα!
Είσαι πάρα πολύ τυχερή!!!
Αυτή η σχέση είναι ιδανική και έτσι θα έπρεπε να είναι πάντα!
Αλήθεια όμως πιστεύω πως αν η φιλία είναι κάτι δύσκολο,είναι σχεδόν ανέφικτη η φιλία μεταξύ συντρόφων...Εσύ έχεις βρει το τέλειο κι αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο!!!Όμως είναι και πάαααααααρα πολύ σπάνιο!!!

Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου!!!Μακάρι!!!Αν το βρω θα είμαι πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος!

Φιλάκια πολλά πολλά Nelly μου! :)

logia είπε...

έλα τώρα
μη με κάνεις να νοιώθω σαν ufo...
ίσως έπαιξε ρόλο οτι όταν γνώρισα τον καλό μου είμασταν πολύ μικροί και οι δυο, ξεκίνησε σαν φιλία αν και για μένα ήταν κεραυνοβόλος έρως
επίσης μεγάλο ρόλο ίσως έπαιξε οτι ήταν ορφανός και μακρυά από την πατρίδα του και τους φίλους του. και αυτό μας έκανε να γίνουμε αυτοκόλλητοι...
λέω τώρα, δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω...
φιλιά

A.G.Selena είπε...

Nelly

πλάκα μου κάνεις έτσι???Μόνο σαν ufo δεν πρέπει να νιώθεις!!!ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ πρέπει να νιώθεις :)

Μάλλον παίξαν ρόλο όλα αυτά αλλά η ουσία παραμένει ίδια!!!Έχεις μία τέλεια σχέση!!! :) ΜΠΡΑΒΟ!!! Μόνο αυτό μπορώ να πω :)

Φιλιά

Ἅ λ ς είπε...

παντως βρε σελενα μη σε παιρνει απο κατω..δε σε πηραν δα και τα χρονια!!!:))

Adis είπε...

Γειααα!! Πρώτα απ' όλα έκανες πολύ καλά που δημοσίευσες το κείμενο αυτό, πρώτον γιατί γιατί αξίζει να θίξεις ένα τέτοιο θέμα και δεύτερον γιατί είναι πολύ όμορφα γραμμένο για να μείνει στο ράφι! ;)

Κοίτα η φιλία είναι κάτι που δεν μπορείς να το βρεις στα σίγουρα μόνο και μόνο επειδή εσύ έχεις τη διάθεση.. Πρέπει να βρεθεί κάποιος δίπλα σου που να 'χει την ίδια διάθεση, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται πολύ τύχη! Οπότε απ' ό,τι λες δίχνεις να τη χρειάζεσαι πολύ, γι' αυτό και 'γω θα σου ευχηθώ καλή τύχη! :)

Χαίρομαι πάντως που πολλοί από 'δω την έχουν βρει. Είναι σπάνιο φαινόμενο στις μέρες μας..

Καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

δεν ειχα ποτε τετοια φιλη κι ειναι κατι που μου λειπει αφανταστα απ τη ζωη μου..τ5ο εχω αναρτησει πολλες φορες αυτο μου το παραπονο

υπεροχο το κειμενο σου και με αγγιξε απεριοριστα
να σαι καλα

A.G.Selena είπε...

EiRiNaki μου

Δε με παίρνει καλή μου από κάτω!
Απλές σκέψεις είναι και ευσεβείς πόθοι :)

Αν θέλει να'ρθει θε να ρθεί αλλιώς θα προσπεράσει :)

Φιλιά καλή μου!

neni είπε...

Από την φύση μου πάντα ήμουν κοινωνική κ χωνόμουν στην παρέες.Πάντα ήθελα να έχω φίλες και φίλους για να βγαίνω κ να περνάω καλά.Ποτέ δεν κατέβαζα τα στανταρ για κάποιους που είχα "ψηλά" ακόμα κ αν αυτοί καμιά φορά με στεναχωρούσαν ή με έριχναν για κάτι καλύτερο(ίσως έναν έρωτα,μια φίλια (δεν ξέρω αν σου δίνω να καταλάβεις τι εννοώ))Πάντως δεν θύμωνα,ούτε κατέβαζα τα στανταρ.Ήμουν εκεί κ ακόμη είμαι.Με μια από τις καλύτερες μου φίλες είμαστε μαζί από το Δημοτικό,περάσαμε κα καλά και άσχημα μαζί όπως έχει η ζωή,χωριστήκαμε με τις σπουδές κ τους έρωτες αλλά τώρα που αρχίζουμε να φτιάχνουμε τα δικά μας σπίτια κ τις δικές μας οικογένειες ξαναβρισκόμαστε όλα κ πιο σύχνα.Φίλες από το γυμνάσιο δεν πολυβλέπω,μόνο μια που είναι καθηγήτρια μακριά από την πολή μου διορισμένη κ την βλέπω σε γιορτές κ αργίες όταν έρχεται στη μάνα της.
Από το Λύκειο και το πανεπιστήμιο κρατάω επαφές κ έχω πάντα κάποιον να βγω ή να πω ότι με σκέφτομαι!!

Σεντόνι υπερδιπλο το έκανα!Για ότι απορία εδώ είμαι!
Φιλιά πολλά!!

luna είπε...

αγγιξες και οχι μονο μια!
υπαρχει αλλα θελει πολυ προσπαθεια για να κρατηθει ειναι σαν ολες τις ανθρωπινες σχεσεις κι αυτη.....
σε φιλω

|ε| είπε...

Ανατρίχιασα...
Περιέγραψες μια σχέση που διατηρώ μέχρι τώρα και πάντα φοβάμαι μήπως τελειώσει άδοξα...
Πώς;
Με την κλασική εμπεριστατωμένη άποψη που στηρίζεται στη λέξη "έτσι"!
Έτσι λοιπόν...επειδή μπορεί να τύχει...

Σου εύχομαι να βρεις τη φίλη που αναζητάς!
Καλή τύχη:)

A.G.Selena είπε...

Adis μου

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για την ευχή σου :)

Έχεις δίκιο!Χρειάζεται να το θέλουν δύο για να συμβεί!Μάλλον είναι δύσκολο να βρεθεί αυτή η φιλία.Όμως όχι και απίθανο κι αυτό είναι το ευχάριστο :)

Να'σαι καλά Adis μου :) Φιλάκια!

A.G.Selena είπε...

Η ψυχασθενής ξανθιά

Καλωσήρθες!!! :)

Σε ευχαριστώ πολύ!Χαίρομαι που σου άρεσε και σε άγγιξε!

Νομίζω ότι η φιλία είναι ανάγκη όλων όσων μπορούν να καταλάβουν και να εκτιμήσουν κάποια πράγματα!

Σου εύχομαι να την βρεις,να είναι αληθινή και να κρατήσει!!! :)

Χάρηκα!!!

A.G.Selena είπε...

neni

Καλωσήρθες!!!

Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις.
Κοινωνική κι εγώ πολύ,βλέπεις :)
Όμως θεωρώ ότι όταν κάποιον τον έχεις "ψηλά" όπως είπες και δεν ανταποκρίνετε,μάλλον δεν είναι ο ιδανικός για την θέση που του έδωσες.

Ένας έρωτας φεύγει,χάνετε.Μια αληθινή φιλία όμως όχι (κατά την ταπεινή μου άποψη).Είναι πολύ άσχημο να σε ρίχνει κάποιος (όπως είπες) που τον είχες ψηλά.Κάπου εκεί λες "θα δώσω ευκαιρίες όμως όχι και άπειρες αν με αγαπάει και με νοιάζετε και θέλει να υπάρχω στην ζωή του/της θα καταλάβει και θα το προσπαθήσει".

Στις σχέσεις μου,κάθε είδους σχέσεις,προσπαθώ πάντα να μην κάνω αυτό που δε μου αρέσει να μου κάνουν και με πειράζει όταν δεν το βλέπω από την άλλη πλευρά.

"Όταν στα δύσκολα με χρειάστηκες εγώ ήμουν εκεί.Εσύ που είσαι???"
"Όταν ένιωθες ευτυχία εγώ την ένιωθα διπλά!Εσύ γιατί όχι???"
"Όταν ήθελες χώρο και χρόνο στον έδωσα χωρίς να ζητάω εξηγήσεις.Εσύ γιατί δεν το κάνεις?"
"Όταν ήθελες κατανοήση προσπάθησα με κάθε τρόπο να στην δώσω.Εσύ γιατί δεν προσπαθείς?"

Θεωρώ πως όταν μπένουν αυτά τα ερωτηματικά κάτι δεν πάει καλά κι εκεί είναι που θα δώσω μια θα δώσω δυο,τρίτη όμως δε θα υπάρξει...

Παρ'όλα αυτά εσύ φαίνεται πως είσαι από τα τυχερά άτομα που βρήκαν αυτή την όμορφη σχέση-φιλία!Μπορεί να υπήρξε κάποια απόσταση για κάποιο χρονικό διάστημα όμως καταλάβατε σχετικά νωρίς και το διορθώνετε!!!Μπράβο!

Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά και να μην το χάσεις ποτέ αυτό το όμορφο δώρο!!!

Φιλιά!Θα τα λέμε :)

A.G.Selena είπε...

luna μου

Καλωσήρθες κι εσύ :)

Σ'ευχαριστώ πολύ!!!

Ναι έχεις δίκιο θέλει προσπάθεια!
Και για να βρεθεί και για να κρατηθεί!

Φιλιά!!! :)

A.G.Selena είπε...

ΦΩΤΟΝΙΑΚΙ μου

Καλωσήρθες! :)

Χαίρομαι που βρήκες λίγο από σένα στο κείμενο μου!Πιο πολύ όμως για την όμορφη φιλία σου!Εύχομαι ποτέ να μην τελειώσει!!!Να την ζήτε και να την απολαμβάνετε όσο πιο πολύ μπορείτε! :)

Είναι καλό να φοβάσαι μην χάσεις κάτι!Σημαίνει πως αξίζει πολλά για σένα και πως ποτέ δεν θα επαναπαυτείς!

Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου :)Να'σαι καλά!!!

Φιλιά!

zoyzoy είπε...

Εγώ πάλι αν και έχω αδελφές δέθηκα πολύ με μια φίλη απ'το Γυμνάσιο μα πολύ δέσιμο άκουγα όλα της τα προβλήματα μ'ακουγε!
Χαθήκαμε για πολλά -πολλά χρόνια όταν ξανασυναντηθήκαμε δεθήκαμε ακόμα παραπάνω.
Είναι ωραίο να'χεις έναν άνθρωπο να εμπιστευτείς και ακόμα περισσότερο να σου σταθεί.
Υπάρχουν φορές όμως που οι οικογενειακές υποχρεώσεις σε κάνουν να μη βρίσκεσαι στην ανάγκη του ή εκείνος κοντά σου όταν τον χρειάζεσαι και αυτό δεν πρέπει να το παρεξηγούμαι.
Δεν είναι αργά να κάνεις φιλίες βέβαια να προσέχεις μικρό να διαλέξεις τους ανθρώπους που θα εμπιστευτείς!

Φιλιά θαλασσινά!

A.G.Selena είπε...

zoyzoy μου

είσαι κι εσύ από τους τυχερούς :) Χαίρομαι για σένα.
Δεν είναι κακό να χαθείς λόγω συνθηκών για κάποιο διάστημα.Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους πιστεύω.
Η ουσία είναι όταν ξανα βρεθείτε μαζί να νιώθετε "σαν να μην πέρασε μια μέρα"!

Συνεχίζω να πιστεύω ότι τα αδέρφια μπορούν να είναι και φίλοι και ότι θα σου σταθούν σε όλα (όταν μιλάμε για φυσιολογικές καταστάσεις) όμως δεν πιστεύω πως αυτό υπερκαλύπτει την ανάγκη της φιλίας.Δεν ξέρω.Ίσως να κάνω και λάθος.Θα σας πω σε λίγα χρόνια.Να μεγαλώσει λίγο και η αδερφή μου :)

Φυσικά δεν είναι ποτέ αργά να κάνεις μια φιλία.Μόνο που μεγαλώνοντας είναι ακόμα πιο δύσκολο.

Φιλιά πολλά ζουζού μου :)
Καλησπέρα!

jacki είπε...

Εγώ άργησα αλλά βρήκα τη φίλη μου.
Και ξέρω πως υπάρχει φιλία.
Στα αλήθεια υπάρχει.
Και ποτέ δεν είναι αργά να αποκτήσεις μια φίλη.

A.G.Selena είπε...

Jacki μου

το ξέρω!Έχεις δίκιο!
Δεν πειράζει που άργησες,αρκεί που την βρήκες :)Ποτέ δεν είναι αργά!
Αυτό έχει σημασία!

Μας έλειψες!Ελπίζω να ξεπεραστούν όσα σε κρατάνε μακριά!Στο εύχομαι!
Να προσέχεις!!!

Φιλιά πολλά!

Η Φωτό Μου
A.G.Selena
Κάθε φορά που ένα παιδί λέει ότι δεν πιστεύει στις νεράιδες, κάπου κάποια νεράιδα πεθαίνει. James Barrie
Προβολή πλήρους προφίλ